بررسی مصرف کودهای بیولوژیکی سودوموناسه محرک رشد در برنج گامی در راستای افزایش محصول و حفظ محیط زیست

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مصرف کودهای بیولوژیکی سودوموناسه محرک رشد در برنج گامی در راستای افزایش محصول و حفظ محیط زیست دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مصرف کودهای بیولوژیکی سودوموناسه محرک رشد در برنج گامی در راستای افزایش محصول و حفظ محیط زیست  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مصرف کودهای بیولوژیکی سودوموناسه محرک رشد در برنج گامی در راستای افزایش محصول و حفظ محیط زیست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مصرف کودهای بیولوژیکی سودوموناسه محرک رشد در برنج گامی در راستای افزایش محصول و حفظ محیط زیست :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

مطالعات نشان داده است که مصرف کودهای شیمیایی از جمله کود ازته که باعث افزایش رشد گیاه می شود، اثرات زیست محیطی خطرناکی در پی دارد. بنابراین استفاده از باکتریهای محرک رشد به ویژه آنهایی که اکسین بالایی تولید میکنند، در بهبود خصوصیات مورفولوژیکی، افزایش رشد گیاه و حفظ محیط زیست میتوانند موثر باشند. در این تحقیق، دانه رستهای برنج واریته ندا با ۵ گروه از سودوموناسهای شناسایی شده با خاصیت تولید اکسین (PP3, PP2, PP1, PF2, PF1 (و یک تیمار به عنوان شاهد در ۴ تکرار تلقیح شد. سپس بذرها در گلدانهایی که خاک آن به روش استاندارد بررسی شده بود، کاشته شدند. بعد از پنجهزنی در هر گلدان فقط ۳ بوته جهت انجام آزمایشات بعدی نگهداری شد. در مرحله ی گلدهی، از یک بوته جهت سنجش ارتفاع ریشه، وزن تر ریشه و میزان عناصر غذایی برگ نمونه برداری شد. همچنین در زمان رسیدگی فیزیولوژی بوتهها کفبر شده و خصوصیات مورفولوژیکی از جمله وزن هزار دانه و عملکرد برای هر تیمار محاسبه شد. در این مرحله مقادیر عناصر غذایی دانه نیز اندازهگیری شد. با بررسی نتایج، مشخص شد که در اثر تلقیح این باکتریها با دانهرستهای برنج فاکتورهای مورفولوژی مانند ارتفاع ریشه، وزن تر ریشه، عملکرد دانه و میزان عناصر غذایی نیتروژن، آهن و روی در برگها و دانهها در اکثر تیمارها به طور معنیداری افزایش داشت. سایر فاکتورها در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنیداری نشان ندادند. به طور کلی این باکتریها به صورت مستقیم، یعنی تحریک رشد گیاه از طریق مکانیسمهای تغذیهای و فیزیولوژیکی مانند تولید هورمونهای گیاهی از جمله اکسین به رشد بهتر گیاه کمک می کنند.