مقاله رودلف بولتمن، الهیات اگزیستانسیالیستی یا الهیات عهد جدید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله رودلف بولتمن، الهیات اگزیستانسیالیستی یا الهیات عهد جدید دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله رودلف بولتمن، الهیات اگزیستانسیالیستی یا الهیات عهد جدید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله رودلف بولتمن، الهیات اگزیستانسیالیستی یا الهیات عهد جدید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله رودلف بولتمن، الهیات اگزیستانسیالیستی یا الهیات عهد جدید :

مقدمه

رودلف بولتمن (۱۸۸۴-۱۹۷۶) از چهرههای برجسته در عرصه مطالعات الهیاتی و کلامی قرن بیستم است. او، همواره، درگیر ایـن مسـئله بـود کـه عهـد جدیـد را چگونه باید فهمیـد کـه بتـوان بهـرههـایی از زنـدگی مسیحی برای خود کسب کردد. آنچه نزد وی اهمیتی محوری دارد، ایمان فرد مؤمن است و تفکر فلسفی و کلامی او در خدمت این است که دستیابی آن را برای انسانهامیسر سازد؛ حال آنکه پایـه ایمـان، رسـالات عهد جدید است که گاه درک آنها برای انسان امـروز آسان نیست. بولتمن علاوه بر متـألهی برجسـته، یـک متخصص متن عهد جدید است و این دو جنبـه کـار وی از هم جداشدنی نیستندبا. آنکه کـاملاً از دانـش فلسفه و نیز از تاریخ نظریات و عقاید جزمـی کلیسـا آگاه بود، الهیـات قـرن بیسـتمی خـود را نـه الهیـات روشمند، بلکه الهیات عهد جدید نامید. او بـه تفسـیر سنت اولیـه مسـیحی پرداخـت و معتقـد اسـت کـار اسطورهزدایی، که وجهـه همـت اوسـت، از ابتـدا در خود اناجیل آغاز شده است.

بولتمن کوشید با ارائه تفسیری وجودی از پیـام و

بشارت عیسـی، نتـایج مخـرب نقـد تـاریخی کتـاب مقدس را جبران کند. او با تقسـیم قلمـرو فرهنـگ و آگاهی بشر به دو بخش، جایی برای تجربه ایمان بـاز کرد و با اتکا بدین ثنویت، تجربه و تفکر دینـی را بـا دستاوردهای عقلگرایی مدرن سازش داد. وی، از یک سو، با تکیه بر تصـور پوزیتیویسـتی عصـر خـود بـه اسطورهزدایی از پیـام مسـیحی پرداخـت و، از سـوی دیگر، محتوای پیام مسیحی را، با بهرهگیری از فلسـفه اگزیستانسیالیسم همکـارش مـارتین هیـدگر، تفسـیر وجودی کرد. هیـدگر در هسـتیشناسـی خـود، پیـام مسیحی را – که بیان نمادین حقایق الهی اسـت – از منظری فلسفی و از راه تحلیل تجریدی ساختار کلـی هستی بشر بیان میکند و این دو، دو شـکل متفـاوت یک حقیقت واحدند.

الهیات بـولتمن نیـز کـه آدمـی را بـه قبـول پیـام مسیحی و شکل ویژهای از هستی میخواند،ضرورتاً، خصلتی وجودی دارد و بیـانگر تـأثیر عمیـق اندیشـه هیدگر بر افکار بولتمن است.

تأثیر عقاید فلسفی بر اندیشههای کلامی

الهیات مسـیحی، در دورههـای مختلـف، تحـتتـأثیر فلسفه های غیر دینی بسیاری بوده است؛ حتی در عهد جدید عباراتی وجود دارد که از تأثیر مکتب گنوسـی حکایت مـی کنـد. از یوسـتین شـهید۱ تـا آگوسـتین،۲ متکلمان اولیه، آزادانه، از آثار فلسفی یونان، بویژه آثار افلاطون، برای تحقیقات کلامی خود بهره می گرفتنـد. توماس اکوینـاس۳ فلسـفه ارسـطو را در بیـان ایمـان مسیحی به کار گرفـت و آثـار بـاتلر۴ نمایـانگر تـأثیر عقلگرایی قرن هیجدهم است. در قرن نوزدهم الهیات
از ایدئالیسم هگل متأثر شد و پس از آن، تصوراتی که
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ Justin Martyr 2. Augustine

۳ Thomas Aquinas 4. Butler.

از نظریه های جدید علمی ناشی شده بـود الهیـات را تحت تأثیر قرار داد.
در همه این مـوارد، محرکـی دفـاعی در کـار است و متکلمان میکوشند روزنه ای بـه ذهـن انسـان معاصر بیابند تا ایمان مسیحی را با واژه هایی قابل فهم بیان کنند؛ لذا به مفاهیم فلسفی رایج عصر خود روی می آورند؛اگرچه آن سیستم فکری کاملاً با مسـیحیت بیگانه باشد. مدافعان اولیه با چالش فلاسفه غیر دینـی مواجه بودند: اکویناس با ابن رشدیان۵ و دانشکدههای قرون وسطایی و باتلر با دئیسم.

همه افـراد یادشـده، بـا بـهکـارگیری اسـتادانه اندیشه های فلسفی عصر خود، ایمان تاریخی مسیحی را آنگونه بیان کردند که برای مردم زمانشان قابل فهم باشد. اما این راه آفاتی دارد؛ از جمله آنکه، اشتغال به یک فلسفه غیردینی و بـهکـارگیری آن بـرای تفسـیر ایمان مسیحی ممکن است به تخریب تعالیم مسـیحی بیانجامد و یا آنکهتصوراتی، کاملاً بیگانه با مسیحیت، به الهیات آنها وارد شـود کـه در ظـاهر بـا واژه هـایی

مسیحی بیان میشود.((Macquarrie,1955: 3, 4

لــــذا تأثیرپــــذیری بــــولتمن از فلســــفه اگزیستانسیالیسم میتواند دلیلی کافیِ محکـوم شـدن وی از سوی بسیاری از متکلمان معاصر باشد.
آیا بولتمن آن خطای قدیمی را مرتکب نشـده که تعالیم مسیحی را با اندیشه هـای غیـر دینـی رایـج مطابقت دهد؟ عدهای در دفاع از وی اظهار کـردهانـد که بولتمن میکوشد مسیحیت رامناسبِ اواسط قـرن بیستم سازد و اگزیستانسیالیسم عکسالعملی فلسـفی در برابر انسانگرایی علمـی رایـج اوایـل قـرن ظـاهر می شود و ثابت میکند، که دانش علمی تنهـا آن نـوع از دانش است که در برابـر علـم پایـه ای، کـه همـان شناخت وجود است، تابع باشد.

از سوی دیگر، بولتمن ادعا می کند که فلسـفه

رودلف بولتمن، الهیات__ …

اگزیستانسیالیسم رابطه ای ویژه با الهیـات دارد و، لـذا اثر، آن بر الهیات او، یک تأثیر خارجی نیست. الهیات در نظر بولتمن توصیف محتوای ایمان و یا، به عبارت بهتر، نوعی پدیدارشناسی ایمـان اسـت. او، همچـون بارت، متوجـه ایمـانی اسـت کـه ریشـه در مکاشـفه مسیحی دارد و مشغله اصلی او تفسیر ایمـان اسـت و سعی دارد اندیشه عهد جدید را اینگونه ارائـه دهـد.
(ibid: 5, 6)

الهیات و وجودشناسی ۶

امروزه در علم هرمنوتیک ثابت شـده اسـت کـه هـر تحقیقی پیشفرضهایی دارد و تحقیق الهیاتی نیـز از این قاعده مستثنی نیست. این پیشفـرضهـا مفـاهیم پایه ای تحقیـق را مشـخص مـی کنـد و بـدان جهـت میبخشد و حتی گاهی نوع نتیجهای ـ نه محتوای آن ـ را که تحقیق باید به دست آورد، معین می کنند. این پیشفرضها وجودشناسـانه هسـتند؛ بـدین معنـا کـه درکی مقدماتی از موجودات مورد تحقیـق بـه دسـت میدهند. مثال این مورد نحـوه درکـی اسـت کـه هـر متکلمی از وجود انسـان دارد و ایـن همـان نقطـهای است که الهیات را به وجودشناسی مرتبط می کنـد و، لذا، پیش از هر تحقیق، یـک کنکـاش وجودشناسـانه ضروری است.((ibid: 6 از ایـنرو، بـولتمن، پـیش از آنکه به تفسیر محتـوای ایمـان مسـیحی بپـردازد، بـه بررسی پیشفرضهای اندیشـه کلامـی مـی پـردازد و اعتقاد دارد که این پیشفرضها با یـک فلسـفه از نـو اگزیستانسیالیســتی روشــن مــیشــود؛ چــرا کــه اگزیستانسیالیسم فلسفه وجود است؛ نـه یـک فلسـفه نظری، بلکه فلسفه تحلیلی است و آن درکی از وجود را، که با وجود به ما داده شده است، تحلیل میکنــد،
لذا، تأثیر آن بــر الهیات بولتمن یــک تأثیر ذاتــی و

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۵ Averroism 6. ontology

__ پیکنور، سال هشتم، شماره سوم

درونی است نه تـأثیر خـارجی. بـرای روشـن شـدن مسئله مطلبی از پلتیلیک نقل میکنیم:

»الهیات وقتی به دغدغه نهایی مـا مـیپـردازد، در هر جمله اش از وجود، مقولات، قوانین و مفاهیم آن را از پیش فرض می کند. لذا الهیات نمی توانـد از پرســش از وجــود بگریــزد و تــلاش مکتــب انجیلگرایی۷ در اجتناب از واژه های وجودی غیر انجیلی، محکوم به شکست است و خود انجیـل، اغلب مقولات و مفاهیمی را به کـار مـی بـرد کـه ساختار تجربه را توصیف می کنند. در همه جـای متون دینی یا کلامی مفاهیمی از این دست دیـده میشود: زمان، مکان، علت، شیء، سوژه، طبیعت، حرکت، آزادی، زندگی، ارزش، شناخت، تجربـه، وجود. و انجیلگرایی از این واقعیت مهم غفلـت می کند که فهم فلسـفی ایـن مقـولات قـرنهـای بسیار است کـه درک معمـولی از آنهـا را تحـت تأثیر قرار داده است.«

رهیافت وجودی به الهیات

بولتمن در اثبات رابطه ویژه فلسفه اگزیستالیسـتی بـا کار متکلم از »فلسفه صواب۸« سخن به میان مـی آورد و منظور او، طرحی فلسفی است که مناسـب مطالعـه الهیاتی باشد. به عقیده وی، کار یک متکلم بـه عنـوان محتوای ایمان وابسته به طرح فلسفی اوست؛ چرا که، خودآگاه یـا ناخودآگـاه، بـرای تفسـیر متـون مقـدس پیشفرضهایی نیاز است کـه از سـنت و تفکـر غیـر دینی ناشی شدهاند. بولتمن معتقد است که متکلم باید پیشفرضها را بیازمایـد تـا اطمینـان یابـد فلسـفه ای صواب در دست دارد و آن فلسفه ای اسـت کـه درک انسان از وجود خودش را تحلیل می کند و نیز مفاهیم پایـهای را، کـه مـتکلم بـدانهـا تـوجهی ویـژه دارد،

توصیف میکند. (Macquarrie: 9)

بولتمن اظهار می کند کـه هرگـز یـک فلسـفه صواب، به معنی نظامی یکسـره کامـل و تمـام عیـار، وجود نخواهد داشت، فلسفه ای کـه بتوانـد بـه همـه

پرسش ها پاسخ دهـد و قفـل همـه معماهـای وجـود آدمی را بگشاید. اما پرسش مـا فقـط ایـن اسـت کـه امروز کدام فلسفه مناسبترین چشمانداز و مفاهیم را برای فهم وجود انسانی بـه دسـت مـی دهـد؟ وی در پاسخ میگوید: »مـن گمـان مـی کـنم بایـد از فلسـفه اگزیستانسیالیسم چیز بیاموزیم زیرا توجه این مکتب،

مستقیماً معطوف به وجود انسانی است. اگـر آنطـور کــه بســیاری از مــردم تصــور مــیکننــد فلســفه اگزیستانسیالیسم، در پی عرضـه سرمشـقی آرمـانی از وجود انسانی بود، چیـز زیـادی از آن نمـی آمـوختیم. »مفهوم حقیقـت وجـود۹« چنـین الگـویی بـه دسـت نمی دهد. فلسفه اگزیستانسیالیسم به من نمی گوید کـه »باید به چنین یا چنان شـکلی وجـود داشـته باشـی« بلکه تنها میگوید »باید وجود داشته باشی« یا از آنجا که این ادعا هم، حتـی ممکـن اسـت ادعـایی بـزرگ باشد، به من نشان مـی دهـد کـه وجـود داشـتن، چـه معنایی میدهد. فلسفه اگزیستانسیالیسم نشان می دهد کــه وجــود آدمــی تنهــا در »عمــل برخــورداری از وجود۱۰«، وجودی حقیقی و اصیل است. ایـن فلسـفه پاسخی به مسئله وجود شخصی من نمـی دهـد، ولـی وجود و شخص مرا، مسئولیت شخصی من می سـازد و با این کار مرا یاری میدهد تا پذیرای کـلام کتـاب مقدس بشوم. لذا فلسفه اگزیستانسیالیسم قـادر اسـت مفاهیمی برای تأویل کتاب مقدس در اختیار بگـذارد؛ زیرا تأویل کتاب مقدس متوجـه فهـم وجـود اسـت.
(بولتمن، (۷۰ – ۷۲ :۱۳۸۰

بولتمن می گوید کـه هنگـام رفـتن بـه سـوی انجیل، پرسشی کـه در جسـتجوی پاسـخی بـرای آن است، پرسش از وجود بشری است. بدون شک او درباره
خدا هـــم میپرسد؛ امـــا پرسش از خدا تـــا اندازهای

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۸right philosophy 7. biblicism
۱۰. the act of existing 9. eigentlichkeit

برای او حائز اهمیت است که خدا برای وجود انسان مهم است. او ادعا می کند، اینکه الهیات او بـر محـور وجود انسان قرار دارد امری است کـه از نویسـندگان عهد جدید آموختـه؛ بـهویـژه پـولس در »رسـاله بـه رومیان« که با توصیف موقعیت آدمی مطلبش را آغـاز می کند و همه تعالیم خود را به وجود انسـان مـرتبط

می کند.((Macquarrie: 10 – ۱۱

دو ویژگی اصلی رهیافت وجودی بـه الهیـات عبارتاند از: (۱ روش طـرح سـؤال. ۱۱ پرسـشهـای الهیاتی، پرسـشهـایی مقـدماتی از وجـود انسـان در ارتباط با خداوند محسوب می شوند و متـون مقـدس بیاناتی هستند که، به طور ابتـدایی بـه وجـود انسـان مربوطاند؛ (۲ پیشفرض۱۲ یا یک سیسـتم از مفـاهیم پایه ای برگرفتـه از فلسـفه وجـود کـه ادعـا مـیکنـد گونه ای از فهم وجود را که با خود وجـود بـه انسـان عطا میشود، در مفاهیمی مناسـب تحلیـل مـیکنـد.
(ibid: 12)

متکلمانی چون بولتمن، تیلیک و مک کـواری میان تحلیل هیدگر از وجـود انسـان و نظریـه پـولس پیرامون آدمی، قرابتهایی را تشخیص دادند؛ امـا بـه جای آنکه چگونگی وامگیری هیدگر از عهد جدید را اثبات کنند، تحلیل هیدگر از دازاین را بهکار گرفتند تا یک الهیات مسیحی اگزیستانسیالیستی بهوجود آورند. بولتمن در دفاع از خود بـه سـبب اسـتفاده از تحلیـل اگزیستانسیالیسـتی هیـدگر، در کتـاب الهیـات عهـد جدید میگوید:

هیدگر» مستقیماً از عهد جدید وام گرفتـه اسـت ؛ بـهعـلاوه، تحلیـل اگزیستانسیالیسـتی هیـدگر از ساختار وجودی دازاین بهنظر میرسـد کـه تنهـا تفسیر فلسفی و غیردینی از عهد جدید، باشد.«

او اغلب این ادعای هیدگر را می پذیرد کـه توصـیف وجـودی او از دازایـن بایـد بـر هـر ادعـایی ــ اگـر می خواهیم این ادعا از جهت مفهومی بـرای مـا قابـل

رودلف بولتمن، الهیات__ …

درک باشد – کـه الهیـات دربـاره طبیعـت بشـر دارد، مقدم باشـد. واقعیـت آن اسـت کـه هیـدگر پـیش از نوشتن کتاب وجود و زمان انجیل و الهیـات مسـیحی را مطالعه کرده بود((lngraffia,1995: 138 و لذا تأثیر وی از آنها قطعی است.