توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان دارای ۱۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان :

پژوهش وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان
فهرست مطالب

جغرافیای تاریخی آذربایجان در دوره صفویه

تقسیمات کشور ایران :

حکومت سیاسی در ایران :

مشاغل و کارهای ایرانی‌ها:

تعیین حدود ایران :

آب و هوا

کشاورزی و زراعت:

زراعت نزد روستائیان آسیا:

زراعت

تاریخ کشاورزی

کشاورزی در ازمنه ماقبل تاریخ :

کشاورزی در عهد باستان :

محصولات باغستانها و میوه‌های رایج در ایران :

آبیاری و کشاورزی

شیوه‌های آبیاری در ایران :

آبیاری بوسیله قنات :

آبیاری بوسیله نهرکشی :

بندها و سدها:

مالکیت و نظارت بر شبکه‌های آبیاری:

زنجان

مرند

صوفیان

سیه چشمه

روستای کلخوران:

وصف بین راه قزوین تا ساوه:

وصف کارِری از شهر سلطانیه

وصف تاورنیه از مابین راه اردبیل تا قزوین :

وصف کارِری از کاروانسرای پامچی و شهر صوفیان:

وصف راه مرند تا دهکده کرین یاکذا:

مرند در دوران صفویه :

مرند در دوران صفویه:

کاروانسرای پیام :

کاروان‌سری خواجه نظر:

کرکه یا کرگج

مزارعه

شرط‌های مزارعه:

احکام مزارعه:

علوج و مزارعه :

خراج و مزارعه:

مساقات

مزارعه و مؤاکره :

نظام اکاره یا نظام برزگری :

وضعیت اراضی کشاورزی ایران و آذربایجان

اراضی ایران بطور کلی یعنی اراضی جلگه و دشت ایران به استثناء گیلان و مازندران خشک و شنی بوده و خاک سرخ رنگی دارد و در غالب این دشتها فقط بوته و خار می‌روید ولی اراضی واقع در دره‌ها و دامنه کوه‌ها که غالب دهات و آبادیهای ایران در آن واقع است سرسبز و حاصل‌خیزند در این نقاط با استفاده از آب چشمه‌های دامنه‌های کوه‌ها/ اراضی کشاورزی و باغات را آبیاری می‌کنند زیرا میزان بارندگی در ایران کم است و به امید آب باران نمی‌توان زراعت کرد. زمین‌های زراعتی را ایرانی‌ها بطور خاصی «کردبندی» نموده و در شیارهای آنها شبها آب می‌اندازند تا در آفتاب روز بعد کاملاً مستعد برای رشد و نمو گیاهان شود و برای شخم زدن اراضی کشاورزی معمولاً از گاوآهن استفاده می‌نمایند و در زمین‌های کشاورزی بیشتر برنج و گندم و جو می‌کارند و قسمتی از آنها را هم به کشت ارزن ، عدس ، نخود و لوبیا اختصاص می‌دهند و کشت کنجد در ایران معمول بوده و از دانه‌های آن روغن می‌گیرند که به آن “شیربخت” می‌گویند و در پختن غذاها بکار می‌برند و دهاتی‌ها گاهی آن را مخلوط با دانه‌های دیگر بود داده و می‌خورند و پنبه در همه ایالات ایران کشت می‌شود