ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهرداری تهران)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهرداری تهران) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهرداری تهران)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهرداری تهران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی (مطالعه موردی: منطقه ۲ شهرداری تهران) :

تعداد صفحات :۸

چکیده مقاله:

موضوع کیفیت زندگی از دهه های پایانی قرن بیستم به این سو در ادبیات نظری توسعه اهمیت فوق العاده ای یافته است و مبنای تمایز و دسته بندی های نوین کشورها در سال های اخیر شده است. شاخص های توسعه ی انسانی، استانداردهای زندگی و مصرف، در سه دهه اخیر تحولی در ادبیات توسعه از حیث اهداف و چشم انداز به وجود آورده اند و همگی به نوعی با موضوع کیفیت زندگی مرتبط هستند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت زندگی شهری، با استفاده از شاخص های خدماتی و رفاهی انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی – تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز آن به روش کتابخانه ای گردآوری شده است و با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی مورد محاسبه و تجزیه تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در منطقه ۲ شهر تهران ناحیه ۹ با مقدار fi، ۱.۰۲ محرومترین و ناحیه ۷ با مقدار fi، ۰.۵۶۶ برخوردارترین ناحیه از نظر شاخص های کیفیت زندگی شهری محسوب می شوند و بین برخوردارترین و محرومترین ناحیه منطقه اختلاف فاحشی وجود دارد، که این مغایر با عدالت اجتماعی در شهر و در نتیجه آن توسعه پایدار است. بنابراین صرف وجود خدمات در یک ناحیه، حتی اگر که بیش از نیاز واقعی باشد و یا با سرانه استاندارد برابر باشد نمی تواند جوابگوی نیاز همه نواحی شهر باشد و به پایداری شهر منجر شود؛ بلکه در کنار این مساله، باید این امر مهم مورد توجه ویژه قرار گیرد که این خدمات به چه شکلی توزیع شده اند و پراکندگی فضایی آنها از چه الگویی تبعیت می کند.