مقایسه دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی بر شاخصهای آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی بر شاخصهای آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی بر شاخصهای آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی بر شاخصهای آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی بر شاخصهای آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال :

تعداد صفحات :۵

چکیده مقاله:

مقدمه: هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر ۶ هفته تمرین تناوبی بیهوازی و تمرین تداومی هوازی متوسط بر شاخص-های آمادگی هوازی و بیهوازی مردان غیرفعال بود.روش شناسی: آزمودنیهای این تحقیق ۲۸ مرد سالم غیرفعال با دامنه سنی ۳۰-۲۰ سال بودند که از میان دانشجویان دانشگاه تبریزانتخاب شدند.متغییر مستقل این تحقیق دو نوع تمرین تناوبی بی هوازی و تداومی هوازی بود که به مدت چهار هفته و هر هفته چهار جلسه و هرجلسه ۴۵ دقیقه اجرا شد (هر جلسه تمرینی تناوبی بی هوازی شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۹-۶ تکرار دویدن ۳۰ ثانیه ای با تمام توان و ۵ دقیقه سرد کردن و هر جلسه تمرین تداومی هوازی شامل ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۳۰ دقیقه دویدن با شدت ۷۵-۷۰درصد ضربان قلب ذخیره و ۵ دقیقه سرد کردن بود ). قبل از اعمال متغییر مستقل ابتدا تمام آزمودنیها برای کسب آمادگی اولیه به مدت دو هفته در برنامه آمادهسازی مشترک شامل ۳۰ دقیقه تمرین هوازی با شدت کم (۳ جلسه در هفته با شدت ۶۵-۶۰ درصد) شرکت کردند. سپس، تمام آزمودنیها که بر اساس معیارهای توان هوازی و بی هوازی همگن شده بودند به صورت تصادفی دو گروه تمرین تناوبی بیهوازی و تداومی هوازی قرار گرفتند، شاخصهای حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max ،(میانگین توان تولیدی (MPP (و اوج توان تولیدی (PPO (در هر دو گروه اندازهگیری شد. برای بررسی تاثیر متغییر مستقل بر متغییرهای وابسته از آزمون آماری تی همبسته و مستقل در سطح معنیداری ۰۵.۰< P با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ بررسی شد.نتایج: نتایج پژوهش حاضر حاکی است که هر دو نوع تمرین تناوبی بیهوازی وتمرین تداومی هوازی موجب افزایش قابل توجه VO2max ،توان هوازی اوج و میانگین توان هوازی افراد غیرفعال گردیده است (۰۵/۰<P (و اما با وجود افزایش بیشتردر شاخص های اندازه گیری شده در گروه تمرین تناوبی بی هوازی، تفاوت معنی داری بین دو نوع تمرین مشاهده نشد ۰۵/۰>P .