بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون در خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون در خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون در خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون در خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون در خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان آلوده به سم زیرالنون می توانند سبب اختلالات تولید مثلی در ماهیان و حیوانات و سرانجام اختلالات استروئیدی در انسان شوند.برای مثال این سم سبب اثرات رشد و اثر برروی خون از طریق رژیم غذایی و افزایش پاسخهای ایمنی در غلظت های کم زیرالنون و کاهش پاسخهای ایمنی در غلظتهای بالای مایکوتوکسین زیرالنون در ماهیان کپور و آسیب کبدی در ماهیان قزل آلای رنگین کمان و آسیب تولید مثلی در ماهی زبرا و مقدار جذب و کارآیی غذایی و نرخ رشد کاهش به دنبال افزایش سطوح زیرالنون در ماهی تیلاپیای قرمز می شود. با توجه به اهمیت زیرالنون در به خطر انداختن سلامتی ماهیان در این بررسی میزان شیوع و مقدار زیرالنون موجود در نمونه های خوراک ماهیان مولد قزل آلای مزارع پرورشی استان آذربایجان غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. استنتاج : نتایج مطالعه شیوع و سطح بالای آلودگی به زیرالنون را در نمونه های خوراک مولد قزل آلا نشان داد براساس استاندارد ارائه شده به وسیله سازمان جهانی JECFA و سازمان استاندارد ایران محدوده میزان مجاز زیرالنون در نمونه های خوراک دام و آبزیانPPB 200 می باشد در حالی که ۳۳/۳ % نمونه ها بیشتر از حد مجاز الودگی به زیرالنون داشتند و ۶۶/۷ % نمونه ها هم در غلظتی بالای ۶۰PPB به زیرالنون آلوده بودند که این موضوع می تواند برای صنعت دام و آبزیان و به تبع آن نیز به میزان بیشتری برای افراد جامعه خطرناک باشد.