بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت های زیر گونه میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus persicus در خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت های زیر گونه میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus persicus در خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت های زیر گونه میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus persicus در خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت های زیر گونه میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus persicus در خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت های زیر گونه میگو ببری سبز Penaeus semisulcatus persicus در خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP :

تعداد صفحات :۸

چکیده مقاله:

زیر گونه میگو ببری سبز یکی از بار ارزش ترین گونه های جنسPenaeus است، که به دلیل افزایش آلودگی ها و بهره برداری وصید بی رویه و از طرف دیگر فقدان برنامه های مدیریتی شیلاتیمثل شناسایی و تفکیک ذخایر ژننتیکی، ذخایر آن در حال کاهش میباتد. به منظور ارزیابی جمعیت های این گونه و حفظ ذخایرارزشمند ژنتیکی آن، ساختار ژنتیکی ۲۰ نمونه P. semisulcatus persicus در خلیج فارس در آب های ساحلی بوشهر ، بندرعباس بااستفاده از نشانگر ملکولی AFLP واز ۷ جفت ترکیب پرایمر (E-ACG/M-CAT, E-ACT/M-CAA, E-AAC/M-CAA, E-AAG/M-CTG, E-AAC/M-CTA, E-AAG/M-CAC, E-AGC/M-CAG) بررسی شد. این بررسی حدود ۳۱۰ باند قابلامتیاز دهی که شامل ۸۱ باند پلی مورف بود نشان داد. درصد لوکوس های پلی مورفیسم در نمونه های ایستگاه بندرعباس (۵۶/۷۹%)، نسبت به نمونه های بوشهر (۶۹/۱۴%) کمتر بود. میزان تنوع ژنتیکی بر اساس ضریب Nei و شاخص شانون به ترتیب برای نمونه های بوشهر (۱/۴۷۱۰) و (۰/۳۹۰۱) و برای نمونه های بندرعباس (۱/۳۷۹۴) و (۰/۳۱۲۰) محاسبه شد. نتایج آنالیز AMOVA بیانگر اختلاف بین جمعیتی به میزان ۸ درصد و اختلاف درون جمعیتی به میزان ۹۲ درصد بود. با توجه به میزان GST بین جمعیتی (۰/۱۰۹۴) و وجود جریان ژنی بین جمعیتی محدود (۴/۰۷۲۳) می توان جمع بندی نمود که احتمالاً ۲ جمعیت جدا از زیرگونه میگو ببری سبز در خلیج فارس در مناطق بندرعباس، بوشهر وجود دارد.