تأثیر جهانی شدن بر روابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تأثیر جهانی شدن بر روابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تأثیر جهانی شدن بر روابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تأثیر جهانی شدن بر روابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تأثیر جهانی شدن بر روابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا :

تعداد صفحات :۲۷

چکیده مقاله:

جهانی شدن شاید صرفاً به هم پیوستگی فزاینده جهانی تعریف شود، اما تعدادی از فرایندهای پیچیده و به هم مرتبط که اساساً اقتصادی, تکنولوژیک, فرهنگی, محیطی و سیاسی هستند تحت عنوان جهانی شدن تئوریزهگردیده اند. روابط ایران و اروپا قبل از انقلاب اسلامی در ابعاد مختلف به ویژه اقتصادی و صنعتی گسترش زیادی پیدا نمود، به طوری که اروپا و به خصوص آلمان در پایه گذاری بخش هایی از صنعت کشور نقش مهمیایفا کرد. پس از انقلاب اسلامی روابط ایران و اروپا با فراز و نشیب هایی مواجه بوده است. دو طرف به استمرار روابط اقتصادی تمایل دارند و به همین جهت به رغم برخی اختلاف نظرها، بیشترین مناسبات اقتصادی و تجاریکشورمان با اعضای قدرتمند این قاره رقم خورده است. هدف از پژوهش حاضر شناخت وتبیین تاثیر جهانی شدن درروابط سیاسی ایران و اتحادیه اروپا می باشد. روش پژوهش اسنادی ،اینترنتی و مصاحبه بانخبگان بوده است . نتایج نشان می دهدکه تغییرات قابل توجه در عرصه فناوری های اقتصادی و ارتباطی زندگی سیاسی جامعه ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است.جهانی شدن مانع شکل گیری هویت ملی مستحکمشده است.همانگونه که تحولات در درون قشرهای جامعه و پویا و سیال بودن مانع شکل گیری آگاهی طبقاتی می شود،عدم شکل گیری آگاهی طبقاتی مانع شکل گیری جنبش های اجتماعی مبتنی بر طبقه می گردد.عدم شکل گیری هویت ملی نیز مانع شکل گیری مبارزه علیه قدرت های بزرگ می شود.بنابراین جامعه سیاستهایی که با جهانی شدن و یا جهانی سازی در تعارض باشد را مورد پشتیبانی قرار نمی دهد. پذیرش آثار مثبت پدیده جهانی شدن می تواند از طریق مدیریت راهبردی و مصون سازی در حوزه ها و نقاط آسیب پذیر قابلیت های ملی را در مبارزه اجتناب ناپذیر برای بقا و رشد افزایش دهد و در همان حال، تالی فاسدهای آن را به حداقل ممکن تقلیل دهد.