مقاله پناهگاه حیات وحش حیدری منطقه نیشابور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله پناهگاه حیات وحش حیدری منطقه نیشابور دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پناهگاه حیات وحش حیدری منطقه نیشابور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پناهگاه حیات وحش حیدری منطقه نیشابور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پناهگاه حیات وحش حیدری منطقه نیشابور :

منطقه حیدری نیشابور یکی از مناطق شکار ممنوع استان خراسان رضوی با وسعتی حدود ۴۶۳۵۰ هزار هکتار (وسعت قبلی منطقه ۲۰۰۰۰ هکتار بوده که با الحاق منطقه گورخر به آن وسعتش افزایش یافت و به وسعت کنونی رسیده) در هفتاد کیلومتری شهرستان نیشابور و در عرض جغرافیایی ۳۲/۳۶ تا ۴۹/۳۶ و طول جغرافیایی ۳۰/۵۸ تا ۴۶/۵۸ واقع گردیده است. روستاهای مجاور منطقه عبارتند از بقیع، بجنو، برمهان، خربره، کلیدر، برکشاهی و کلاته.
منطقه با سیمای کوهستانی و صخره ای دارای تپه ماهورهای فراوان و دره های نسبتا عمیق و یک اکوسیستم فعال با ذخیره گاههای طبیعی که دارای تنوع فون و فلور قابل ملاحظه ای می باشد. این منطقه از سال ۱۳۷۳ به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید.
پرندگان به دلیل برخورداری از قدرت پرواز صاحب بزرگترین زیستگاه هستند منطقه حیدری نیز با داشتن شرایط کوهستانی و همچنین منابع آبی غنی پناهگاه خوبی برای انواع پرندگان است. در حال حاضر به معرفی تعدادی از پرندگان و حیواناتی که در این منطقه می باشند. می پردازیم:

دلیجه Eng.Kestrel
مشخصات: ۳۴ سانتی متر . بالهای نوک تیز و دم باریک، این پرنده را در زمره شاهین ها قرار می دهد و اندازه کوچک و عادت درجا بال زدن طولانی، نشانه دلیجه بودن آن است. پرنده نر سطح پشتی بلوطی رنگ و خالدار و سطح شکمی نخودی با خالهای سیاه پراکنده دارد. سر، دمگاه و دمش خاکستری است و نوار پهن سیاهی نزدیک انتهای سفید دمش دیده می شود. پرنده ماده سطح پشتی قهوه ای مایل به خرمائی با راهراه عرضی (نه خالدار) و دم خرمائی رنگ راهراه دارد. روی درختها ، تیرهای تلگراف ، صخره ها و امثال آن می نشیند. پرواز آن شامل بال زدنهای سریع و بالباز روی اتفاقی است. در حالی که بدن خود را کاملاً سرازیر گرفته است.
زیستگاه: در علفزارها، سواحل، کشتزارها، فضای باز جنگلها و گاهی در شهرها دیده می شود.در لانه متروک کلاغ و امثال آن ها یا روی صخره های بلند، ساختمانها و گاهی در شکاف درختها زاد و ولد میکنند.
پراکندگی: بومی و فراوان است.

کبک Eng.Chukar partridge
مشخصات: ۳۳سانتی متر .پرنده ای آشنا که از تیهو کاملاً بزرگتر است و به وسیله سطح پشتی خاکستری، گلوی نخودی رنگ با نوار حاشیه ای پهن و سیاه و با راهراه عرضی و خیلی واضح پهلوها مشخص می شود منقار و پاهایش قرمز رنگ است رنگ خرمائی شاهپرهای کناری دمش در پرواز نمایان می شود. معمولاً جفت جفت یا به صورت دسته های کوچک دیده می شوند ولی گاهی در زمستان گله های بزرگی تشکیل می دهند. هنگام احساس خطر کمتر پرواز میکند. و بیشتر بسمت سربالایی کوهستان می دود.
زیستگاه: تقریباً همیشه در دامنه ها و شیبهای کوهستانی باز و سنگلاخ یافت می شود. و معمولاً در نواحی پر درخت دیده نمی شود. در نواحی خشک اغلب صبح زود و یا عصر در اطراف چشمه ها جمع می شوند.
پراکندگی: بومی و فراوان است.

سنگ چشم دم سرخ Eng. Lsabelline
مشخصات: ۱۸ سانتی متر . یک سنگ چشم بسیار کمرنگ با سطح پشتی خاکی تا قهوه ای مایل به خاکستری و سطح شکمی سفید که تارک و دمگاهش خرمائی کمرنگ است . پرنده نر نوار چشمی سیاه و مشخصی دارد. دمش تقریباً خرمائی رنگ است و سفیدی ندارد. بالهایش قهوه ای است و در قاعده شاهپرهای نخستین یک لکه بزرگ سفید مشخص دارد که در پرواز به صورت نواری روی بال نمایان می شود. رفتار و صدایش شبیه (سنگ چشم پشت سرخ) است.
صدا: صدای این پرنده آرام و آهنگین و کوتاه، شبیه (شاک) و هنگام ترس به صورت یکسری کلمات خشن، شبیه (کک – کک – کک) شنیده می شود.
زیستگاه: در مناطق خشک با بوته ها و درختان پراکنده ، آکاسیا مناطق نیمه بیابانی و کوههای فرسایش یافته به سر برده و زمستانها به صورت مهاجر عبوری در کشتزارها دیده می شود.
پراکندگی: نیمه مهاجر و فراوان است.

سینه سرخ Eng.Robin
مشخصات: ۱۳.۵ سانتی متر .نر و ماده همشکل. پرنده ای کوچک و چنله که (بی گردن) به نظر می آید . بالغ آن سینه و پیشانی نارنجی و سطح پشتی قهوه ای زیتونی یکدست است. پرنده نابالغ فاقد رنگ نارنجی و پر از لکه های قهوه ای پررنگ و نخودی است. از نابالغ ( دم سرخ معمولی) با دم قهوه ای پررنگ (نه بلوطی) و از نابالغ ( بلبل) به وسیله اندازه کوچکتر ، سطح شکمی نخودی رنگتر و دم قهوه ای پررنگ تشخیص داده می شود.
زیستگاه: در باغها، پرچین ها، بیشه ها، جنگلهای با رویش گیاهی کوتاه، توی سوراخ ها یا شکاف دیوارها در ساحل رودخانه ها ، روی درختها و پای پرچین ها و پیچک ها لانه می سازد.
پراکندگی: زمستان ها زیاد است به تعداد نسبتاً فراوان در ایران زادو ولد می کنند.