تحلیل و مطالعه باغهای ایرانی در دوره قاجار(نمونه موردی: باغ و عمارت رحیمآباد بیرجند)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحلیل و مطالعه باغهای ایرانی در دوره قاجار(نمونه موردی: باغ و عمارت رحیمآباد بیرجند) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحلیل و مطالعه باغهای ایرانی در دوره قاجار(نمونه موردی: باغ و عمارت رحیمآباد بیرجند)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحلیل و مطالعه باغهای ایرانی در دوره قاجار(نمونه موردی: باغ و عمارت رحیمآباد بیرجند)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحلیل و مطالعه باغهای ایرانی در دوره قاجار(نمونه موردی: باغ و عمارت رحیمآباد بیرجند) :

تعداد صفحات :۲۵

چکیده مقاله:

باغهای ایرانی همواره یکی از مصادیق بارز هنر، علم و ذوق ایرانی بوده است و در اغلب منابعی که به معرفی و شرح شهرها و کانونهای تجمع ایرانیان پرداختهاند، از آن ذکری به میان آمده است. جهان اسلامدو شیوه باغسازی را که مرسوم بوده است از ایرانیان اقتباس کرده که با گذشت زمان کم و بیش در بین سایر ملتها نیز رواج یافته است. در یکی از این شیوههای باغسازی، باغ به عنوان ظرف، که ساختمان در وسطآن قرار گرفته است و در دیگری باغ به عنوان مظروفی که توسط عمارتی احاطه شده است. همچنین استفاده از فضای باز شهری به عنوان باغ میدان، محل تفریح و تفرج و تعاملات اجتماعی از دوره صفویه درشهرهای ایرانی آغاز میشود که میتوان این گونه باغها را در نواحی مختلف ایران از جمله بیرجند مشاهده کرد. شهرستان بیرجند در جنوب استان خراسان واقع شده است و از شمال به شهرستان قاینات، از شرق بهکشور افغانستان، از جنوب به شهرستان نهبندان و استان کرمان و از مغرب به شهرستانهاى فردوس و طبس محدود است و دارای آب و هوایی بیابانی و نیمه بیابانی است. باغها و عمارتهای بیرجند با طراحی فضایسبز، با به نمایش گذاشتن آب در جویها، استخر و فوراهها، محیطی زیبا و کاملا متفاوت با اقلیم منطقه را به نمایش گذاشتهاند. که از آن جمله میتوان به باغ و عمارت رحیم آباد، اشاره کرد. باغ و عمارت رحیم آباد مجموعهای است حکومتی و مربوط به دوره قاجار که دارای ویژگیهای معماری و باغسازی بسیار جالب توجه و منحصر به فردی است. این مجموعه از باغ، استخر، عمارت اصلی، انبارهای متعدد، حوض خانه، اتاق های خدمه و نگهبان، اصطبل، حصار و برجهای نگهبانی تشکیل یافته است. طبقه اول عمارت شامل دو تالار وسیع و اتاقهای منفرد است. اصلی ترین بخش این عمارت را تالار آیینه آن تشکیل می دهد. این عمارت در سال ۱۳۱۵ هجری قمری به فرمان اسماعیلخان ۱ احداث و به عنوان دارالحکومه مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۳۸۱ هجری شمسی توسط میراث فرهنگی از بنیاد مستضعفان و جانبازان خریداری و در بهار ۱۳۸۱ هجری شمسی به یک مجموعه فرهنگی شامل سفرهخانهسنتی و مجتمع کارگاههای ثابت هنرهای سنتی تبدیل شد. اما آنچه که در اینجا باید بدان توجه داشت، مورد بیمهری قرار گرفتن و عدم توجه به این باغهای زیبا است که هر کدام هزاران حرف نگفته دارند. امید است با مطالعات و بررسی های جدید و کارآمد بتوان راهکارهای مفید برای حفظ، نگهداری و بهره برداری صحیح از آنها اتخاذ نمود