بررسی میزان تطابق ادراک شهروندان از نماهای شهری، با معیارهای طراحی – نمونه موردی: خیابان اعلم الهدی، شهر رشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان تطابق ادراک شهروندان از نماهای شهری، با معیارهای طراحی – نمونه موردی: خیابان اعلم الهدی، شهر رشت دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان تطابق ادراک شهروندان از نماهای شهری، با معیارهای طراحی – نمونه موردی: خیابان اعلم الهدی، شهر رشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان تطابق ادراک شهروندان از نماهای شهری، با معیارهای طراحی – نمونه موردی: خیابان اعلم الهدی، شهر رشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان تطابق ادراک شهروندان از نماهای شهری، با معیارهای طراحی – نمونه موردی: خیابان اعلم الهدی، شهر رشت :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

نمای ساختمان، تنها سطحی از یک بنای معماری است که در معرض دید استفاده کنندگان و ناظران خارجی ساختمان قرار می گیرد. آنچه در این جستار مورد بررسی قرارگرفته است، دلایل عدم دقتبه سطوح تعریف نشده ساختمانی است؛ چراکه ساختمان به عنوانماحصل یک طراحی معماری دارای حجم و سه بعدی است، سطوح جانبی این حجم پوسته خارجی ساختمان را تشکیل داده و به نظر می رسدکه رعایت اصول تناسب و هماهنگی که از اصول اولیه معماری است باید در این سطح که به نحوی معرف ساختمان و عملکرد آن نیز هستند، الزامی باشد. این سطوح که ساختمان را تشکیل می دهندبخشی از نمای شهری محسوب شده و خطوط حاصل از این سطوح تشکیل دهنده قسمت هایی از خط آسمان شهر هستند و به دلیل قرارگرفتن در معرض دید نظاره کنندگان باید دارای تناسب و هماهنگی باسایر سطوح و دارای جزئیات و اطلاعات برای ذهن بینندگان آنها باشند. . می توان اظهار داشت که اولین و مهمترین توقع از خیابانها ، خوانایی و سهولت درک آن و نیز حضور پویا و راحتدرآن است. در واقع پرسش این تحقیق در مورد نحوه و فرآیند ادراک استفاده کنندگان از فضا و میزان مطابقت آن با اصول زیبایی شناختی و قوانین حاکم بر طراحی سطوح و جداره ها درمعماری است . پرسش محوری این مقاله این است که آیا آنچهکاربر از نمای ساختمانها ادراک می کند با معیارهای طراحی معماران مطابقت دارد که در صورت مغایرت باید به دنبال دلایل و سپس راهکارهایی از خود محیط برای حل این موضوع پرداخت تا به راه حلی پایدار و منسجم برای حل آشفتگی های بصری فضاهای شهری نایل گشت.