تحقیق شاعران مشهور ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق شاعران مشهور ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق شاعران مشهور ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق شاعران مشهور ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق شاعران مشهور ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت) :

شعرای ایران (از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت) به ترتیب اسم
آذربیکه ی:لطفعلی آذربیکه ی متخلص به آذر از جمله شعرای معروف قرن دوازدهم است که در سال ۱۱۲۳ هجری قمری در اصفهان متولد شد او در انواع شعر بخصوص غزل و قصیده مهارت و استادی داشت.
ابن یمین:امیر محمود بن امیر یمین الدین طغه ای در اواخر قرن هفتم در فریومه از ولایات جوین خراسان متولد شد و معاصر ملوک سربداران سبزوار بود و بیشتر عمر خود را در زادگاه خود به گوشه نشینی و قناعت گذرانید چون دوران حیاتش مصادف با اختلاف بین امرای خراسان و قتل و غارت بود، روع شاعر به عزلت و گوشه نشینی خو گرفت.
ابو حفص سعدی: بعضی ها معتقدند که ابوحفص حکیم بن احوص سعدی اولین شاعر پارسی زبان است و ظاهرا سعدی را که به این مناسبت به او نسبت می دهند این است:
آهوی کوهی در دشت چگونه دوزا
او ندارد یاری بی یار چونه بوذا
ولی به هیچ روی نمی توان او را اولین شاعر پارسی زبان دانست.
ابو سلیک گرگانی:عوفی او معاصر عمروبن لیث شمرده است و بنا بر این معاصر فیروز مشرقی بوده منوچهری او را در شمار شعرای قدیم خراسان ذکر کرده و نام وی را هم ردیف استادان بزرگ پیش از خود آورده است ابیات زیر به نام او در تذکره ها ضبط است.
خون خود را گه بریزی بر زمین
به که آب روی ریزی در کنار
ابوشکر ملجنی: نام این شاعر در هیچ یک از مآخذ ذکر نشده و کینه ی او از قدیمی ترین مآخذ یعنی این بیت منوچهری:
از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی
بوشکور بلخی و بوالفتح سبتی هکذا
ابوالعلاء گنجوی:از احوال این شاعر نکات مهمی در دست نیست فقط در تذکره ها او را استاد خاقانی خوانده اند. ابوالعلاء پس از ته بیت خاقانی دختر خو را به عقد او در آورد.
اسدی:ابونصر علی بن احمد طوسی مشهور به اسدی از شعرای قرن پنجم است او از جمله کسانی است که مانند فردوسی دست به نظم شاهنامه زد و در این زمینه در برابر استاد گران مایه خود گرشاسب نامه را ساخت.
امیر خسرو:خسروبن امیر سیف الدین محمود دهلوی در سال ۶۵۰ یا ۶۵۱ در شهر پتیای هندوستان متولد شد از کودکی راه پدر یعنی کسب علم و دانش و فضیلت را پیشه خود ساخت و به ادبیات و زبان فارسی تسلط کامل یافت.
بابا طاهر: بابا طاهر عریان همدانی از شاعران عارف اواسط قرن پنجم معاصر
طغرل بیک سلجوقی بوده است، ولادت او در اواخر قرن چهارم اتفاق افتاده بود چنانکه در اواسط قرن پنجم یعنی در حدود سال ۴۴۷ که طغرل بیک سلجوقی به همدان رفته بود او عارفی کامل و صاحب مقامات بود.
جامی: نورالدین عبدالرحمن جامی در روز ۲۳ شعبان سال ۸۱۷ هجری در
خرجود جام- خراسان متولد شد. نام پدرش نظام الدین دشتی و جدش
شمس الدین دشتی منسوب به حمله دشت اصفهان بود که بعد به ولایت جام مهاجرت کرد.
حافظ: خواجه شمس الدین مصد بهاءالدین حافظ شیرازی در حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد، پدرش بهاءالدین در زمان اتابکان سلغه فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت نمود و مادرش اهل کازرون بود. حافظ تحصیل علوم و کمالات را در زادگاه خود کرده و مجالس درس علماء و فضلای بزرگ زمان خود را که در یکی از آنها قوام الدین عبدالله باشد درک کرد و در علوم به مقامی رفیع رسید. حافظ، قرآن شریف را زیاد مطالعه می کرد و آن را حفظ داشت و تخلصش مشعر به آن است