مقاله نروژ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله نروژ دارای ۳۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نروژ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نروژ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نروژ :

بخشی از فهرست مقاله نروژ

احزاب
اتحادیه‌های کارگری
لیبرال‌ها
حزب محافظه‌کار (H=Conservative)
حزب کمونیست (NKP=Norges Kommunistiske Party=Communist Party)
حزب سبز ”طرفداران محیط زیست“ (MDG)
حزب Stop Immigration
حزب کارگر (A=Labour party)
حزب میانه‌رو ”مرکزی“ (SP=Centre Party)
حزب دموکرات مسیحی (KFP=Christian Democratic Partg)
حزب سوسیالیست چپ (SVP=Socialist Left Party)
قانون اساسی و ویژگی‌های آن
حقوق سیاسی و فردی در قانون‌اساسی
چگونگی انتخاب پادشاه
قوه مقننه
قوه مجریه
قوه قضائیه
تقسیمات کشوری و اداری
جدول شهرهای مهم نروژ و جمعیت آنها
پرچم
سیستم انتخابات
سیستم دفاعی
صنایع نظامی
ساخت ارتش
خلع سلاح و سلاح هسته‌ای
عضویت در پیمان‌های نظامی

کشور نروژ در نیم‌کره شرقی، نیم‌کره شمالى قرار دارد. این کشور، میان و درجه عرض شمالى و درجه طول شرقى واقع شده است.
در قرون هفتم و هشتم میلادی، اقوام نورماند ساکن نروژ به انگلستان و فرانسه حمله کردند و متصرفات وسیعى در این کشور بدست آوردند از سال میلادی، حکومت پادشاهى در نروژ روى کار آمد و در قرن ، دین مسیح در این کشور رواج یافت. در قرن سیزدهم، همزمان با توسعه دریانوردى نروژ، مردم این کشور نیز به اوج قدرت خود رسیدند.
قانون اساسى نروژ در مِى به تصویب رسید. طبق این قانون کشور پادشاهى نروژ، کشورى آزاد، مستقل، تجزیه‌ناپذیر و غیرقابل انتقال است و شکل حکومت آن مشروطه سلطنتى و موروثى مى‌باشد
از بُعد اقتصادی، نروژ در بخش‌هاى نفت، کشتیرانى و شیلات از موقعیت خاصى در جهان برخوردار است خاصه از نظر نفت در اروپا اهمیت قابل‌توجهى دارد.

احزاب
شکیل اولین حزب سیاسى در نروژ به بیش از یک‌صدسال پیش باز مى‌‌گردد. اگرچه قبل از آن، گروه‌هائى وجود داشتند که در پارلمان نروژ فعالیت مى‌کردند، ولى این گروه‌ها تشکیلات سازمان‌یافته‌اى نداشتند. از سال تا سال نروژ با سوئد تحت یک پادشاهى اداره مى‌شدند، در واقع نروژ زیرنظر سوئد فعالیت مى‌نمود. در سال یک بحران سیاسى که (مورد کنسولی) نام گرفت، منجر به ایجاد یک سیستم پارلمانى گردید. در ارتباط با این بحران، اولین حزب سیاسى در نروژ شکل گرفت که حزب فعلى لیبرال باقیمانده از آن تشکل است. شش ماه بعد، مخالفت‌هاى سیاسى در پارلمان نروژ به نام استورتینگ آغاز شد که این مخالفت‌ها، منجر به تشکیل حزب فعلى محافظه‌کار گردید. علاوه بر این دو حزب، احزاب دیگرى نیز در نروژ وجود دارند. در زیر در مورد هر یک از آنها توضیح داده مى‌شود:
اتحادیه‌های کارگری
لیبرال‌ها
حزب محافظه‌کار (H=Conservative)
حزب کمونیست (NKP=Norges Kommunistiske Party=Communist Party)
حزب سبز ”طرفداران محیط زیست“ (MDG)
حزب Stop Immigration
حزب کارگر (A=Labour party)
حزب میانه‌رو ”مرکزی“ (SP=Centre Party)
حزب دموکرات مسیحی (KFP=Christian Democratic Partg)
حزب سوسیالیست چپ (SVP=Socialist Left Party)
حزب ترقی‌خواه (FP=Progress ParigZ)
جدول وضعیت پارلمان احزاب (تعداد کرسی)
لیبرال‌ها
پیشروان این حزب گروه نمایندگان رادیکال بودند که در دهه با مقامات دولتى به مخالفت برخاستند و خواستار دموکراسى بیشتر شدند. لیبرال‌ها، تشکیلات پارلمانى خود را با نماینده در مقابل نماینده طرف محافظه‌کار شروع کردند که این برترى دوام زیادى نداشت و در عرض چندسال اختلافات زیادى در درون حزب بوجود آمد و به مرور حزب لیبرال‌ها یک حالت تدافعى به خود گرفت. تا اینکه در سال ، این حزب در مورد عضویت نروژ در بازار مشترک اروپا بانگ مخالف سر داد و همین امر سبب گردید که حزب به شدت از هم گسیخته شود.
در کنگره حزب لیبرال‌ها در این سال، افرادى که موافق عضویت نروژ در جامعه اروپا بودند از حزب جدا شدند و حزب لیبرال جدیدى را تشکیل دادند که تا انتخابات پارلمانى سال ، نمایندگانى در پارلمان داشتند ولى در انتخابات مجدداً با یکدیگر ائتلاف کردند تا شاید بتوانند نماینده‌اى در پارلمان داشته باشند که موفق نیز شدند.

این حزب در گذشته، در مقاطعى با احزاب غیرسوسیالیست وارد دولت‌هاى ائتلافى شده است. مثلاً از سال تا با دولت‌‌هاى غیرسوسیالیست ائتلاف داشت. حزب لیبرال از سال وارد پارلمان شد ولى هیچگونه نقشى در همکارى با دولت غیرسوسیالیست نداشت و در حال حاضر نقش عمده‌اى را بر عهده ندارد.
حزب لیبرال در مورد عضویت نروژ در جامعه اروپا موضع روشنى اتخاد نکرده است. اما بعضى معتقد هستند که این حزب علاقمند به عضویت مشروط نروژ در جامعه اروپا است.
حزب لیبرال در انتخابات پارلمانى سال ، با کسب /% از آراء یک نفر نماینده به پارلمان اعزام نمود.
حزب محافظه‌کار (H=Conservative)
این حزب در اثر اختلافات درونى در حزب لیبرال تشکیل شد و سیاست آن بر اساس دموکراسی، حق مالکیت و آزادى فردى بنا شده است. حزب محافظه‌کار به مرور به قدرت زیادى دست یافت و در مقابل حزب کارگر همیشه موضع‌گیرى کرده است. زیرا حزب کارگر بعد از جنگ جهانى اول تقریباً یکه‌تاز میدان سیاست در نروژ بود، اما پس از جنگ دوم جهانی، محافظه‌کاران توانستند قدرت مطلقه حزب کارگر را درهم بشکنند و در مقاطعى از زمان، دولت غیرسوسیالیست را تشکیل دهند.
اولین دولت غیرسوسیالیست، در سال در نتیجه یک بحران سیاسى به قدرت رسید که محافظه‌کاران رهبرى این دولت را در دست داشتند. در انتخابات پارلمانى ، این حزب قدرت خود را مستحکم‌تر نمود و توانست دولتى تشکیل دهد که تا زمستان ، یعنى زمانى که اختلافات داخلى بر سر تمایل عضویت در جامعه اروپا شدت گرفت، ادامه یافت. از این زمان تا سال ، از محافظه‌کاران، هیچ دولتى به قدرت نرسید.
در سال ، یک دولت محافظه‌کار به ریاست آقاى ویلوخ تشکیل شد. این دولت تا سال مجبور شد که با دو حزب دموکرات مسیحى و میانه‌رو ائتلاف کند که این دولت تا سال در قدرت باقى ماند. محافظه‌کاران مجدداً در سال یک دولت ائتلافى به ریاست سیسه تشکیل دادند که این دولت بیش از یک سال دوام نیاورد و در سال مجبور به کناره‌گیرى شد.
سیاست فعلى حزب محافظه‌کار، علاقه شدید به عضویت در جامعه اروپا، خصوصى نمودن بازار، مالیات‌هاى کم، طرفدارى از یک سیستم دفاعى قوى و ادامه عضویت در ناتو است.
حزب محافظه‌کار، در انتخابات پارلمانى سال ، نماینده را به پارلمان فرستاد. این حزب در انتخابات سپتامبر ، نماینده به پارلمان فرستاد که نسبت به / درصد آراء سال ، /درصد آراء را به خود اختصاص داد.
همچنین این حزب طرفدار اعمال سیاست‌هاى خشن‌تر در مقابل مهاجرین و پناهندگان است. رهبر این حزب در حال حاضر، خانم کاچى‌کولمان فایو است.
حزب کمونیست (NKP=Norges Kommunistiske Party=Communist Party)
نروژ در حال حاضر دو حزب کمونیست دارد. یکى در سال به دلیل کنارکشیدن حزب کارگر از کمینترن از این حزب جدا شد و همیشه نسبت به مسکو وفادار بوده است. این حزب در انتخابات سال با داشتن یازده نماینده، حداکثر نفوذ سیاسى را به دست آورد و بعد از آن سیر نزولى یافت که بعد از فروپاشى شوروى تقریباً به حالت تعطیل درآمده است.
دومین حزب، حزب کمونیست کارگران نامیده مى‌شود. این حزب، در سال به وجود آمد و منشاء آن نیز سازمان خلق سوسیالیست است. از نظر ایدئولوژى این حزب در راستاى الگوى چپى حرکت مى‌کند و مخالف سیاست‌هاى مسکو مى‌باشد.
حزب سبز طرفداران محیط زیست (MDG)
این حزب سال در اسلو تأسیس شد. این حزب تاکنون موفق به داشتن کرسى در پارلمان نشده است. در سال ( دسامبر) از مجموع آراء تنها رأى (یعنى معادل / درصد) از آراء را به دست آورد.
حزب Stop Immigration
این حزب خواستار اتخاذ سیاست‌‌هاى جدى‌تر و خشن‌تر براى توقف مهاجرت‌ها به نروژ مى‌باشد. این حزب نیز تاکنون در پارلمان کرسى نداشته است و در انتخابات عمومى سپتامبر ، توانست % آراء یعنى معادل رأى کسب نماید .
حزب کارگر (A=Labour party)
در اواسط قرن نوزدهم، انتقال نروژ به یک جامعه صنعتى و ماشینى آغاز شد و مهاجرت‌هائى به این کشور صورت گرفت. در اوایل ، سازمان‌هاى شغلى شکل گرفت و بعد از آن تا سال ، واحدهاى تجارى و صنعتى تشکیل شدند. در سال نمایندگان واحدهاى صنعتى و تجارى گردهم آمدند و آنچه را که امروز حزب کارگر نامیده مى‌شود تشکیل دادند.
در جلسه افتتاحیه، یک برنامه سوسیالیستى مورد قبول قرار نگرفت ولى بیانیه‌هاى حزب، بطور ضمنى گویاى یک شرایط سوسیالیستى بود تا اینکه در سال ، خط‌مشى سوسیالیستى مورد قبول قرار گرفت. در اواخر قرن نوزدهم، یک جریان دست چپى در حزب کارگر به وجود آمد و این گروه به تدریج نفوذ زیادى را به دست آورد، که انقلاب بلشویکى در آن بى‌تأثیر نبود. تا اینکه در سال ، گروه دست چپى کنترل کامل را در دست گرفت و این گروه به کمونیست بین‌الملل سوم پیوست و دیکتاتورى پرولتاریا را رسماً پذیرفت.