تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین جیره و بن زاادجوانت بر عملکرد جوجه های گوشتی سویه راس، آزمایشی با ۲۴۰ قطعه جوجه یکروزه با میانگین وزنی ۱۴ / ۳۵ گرم، با استفاده از یک طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل ( ۲ * ۳) برای دوره های آغازین( ۱۰ – ۰ روزگی)، رشد( ۲۱ – ۱۱ روزگی)، پایانی( ۴۲ – ۲۲ روزگی)و کل دوره( ۴۲ – ۰روزگی) انجام شد.جیره های آزمایشی در هر سه دوره ازنظر پروتئین ونسبت اسیدهای آمینه متفاوت بودند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱ – شاهد ( بدون بن زاادجوانت + پروتئین توصیه شده در کاتالوگ سویه راس ۳۰۸ ) ۲ – تیمار بدون بن زاادجوانت + میزان پروتئین ۲ واحد کمتر از میزان توصیه شده، ۳ – تیمار بدون بن زاادجوانت + میزان روتئین ۲ واحد بیشتر از میزان توصیه شده، ۴ – تیمار حاوی بن زاادجوانت + پروتئین توصیه شده در کاتالوگ سویه راس ۳۰۸ ، ۵ – تیمار حاوی بن زاادجوانت + میزان پروتئین ۲ واحد کمتر از میزان توصیه شده، ۶ – تیمار حاوی بن زاادجوانت + میزان پروتئین ۲ واحد بیشتر از میزان توصیه شده، بودند.ادجوانت بن زا سنتز شده بر اساس فن آوری کلیتینگ و نانو کلیتینگ می باشد که در اداره اختراعات امریکا و اروپا به ثبت رسیده است و برای اولین بار ۶ نوبت از این ادجوانت ( توصیه تجاری این محصول ۷ نوبت و تا قبل از سن ۲۱ روزگی گله می باشد) همراه سطوح مختلف پروتئین جیره توصیه شده جهت جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸ استفاده شده است و نتایج آن نیز برای اولین باردر این مطالعه ارایه گردیده است. موارد اندازه گیری شامل مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک بوده است.نتایج نشان داد که میانگین مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن روزانه طی دوره آغازین( ۰۱ / ۰ >p) ورشد تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت ( ۰۵ /۰ > p )،ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین در تیمار با پروتئین بالاتر کمتر بود و در دوره رشد و پایانی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهد نشد( ۰۵ / ۰< p) استفاده از بن زاادجوانت در دوره رشد اختلاف معنی دار بین تیمارها از نظر مصرف خوراک ایجاد کرد، بطوری که اثر متقابل بین پروتئین و بن زاادجوانت در دوره رشد در تیمار با پروتئین بیشتر + بدون بن زاادجوانت بیشتر بود( ۰۵ / ۰> P ). درکل دوره نیز افزایش وزن روزانه ومیانگین مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارها قرارگرفت( ۰۵ / ۰> P )، ضریب تبدیل بین تیمارها تفاوت معنی داری را نشان نداد( ۰۵ / ۰< P ). در کل دوره اثر اصلی بن زا ادجوانت و پروتئین بر مصرف خوراک روزانه معنی دار شد( ۰۵ / ۰> P ) طور کلی در کل دوره تیمار های حاوی بن زا ادجوانت وتیمار با سطح پروتئین بالاتر به ترتیب کمترین و بیشترین مصرف خوراک را داشتند. همچنین تیمار حاوی بن زاادجوانت ضریب تبدیل بهتری داشت ولی اختلاف معنی داری شاهده نشد( ۰۵ / ۰< P ).در مورد اثر متقابل بن زاادجوانت و پروتئین نیز در کل دوره تیمار مصرف کننده بن زا ادجوانت + رژیم پر پروتئین دارای بالاترین میزان افزایش وزن روزانه و همچنین بهترین (پایین ترین) ضریب تبدیل را دارا هستند( ۰۵ / ۰< P). نتایج این مطالعه اثبات می کند که ترکیب بن زا ادجوانت به علاوه رژیم پر پروتئین می تواند باعث افزایش راندمان (کاهش ضریب تبدیل ۲۴ درصدی نسبت به جیره معمول ) در گله های نژاد راس ۳۰۸ شود و پیشنهاد می گردد از این ر ژیم در جیره های این نژاد استفاده گردد.