اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش بچه ماهیان سیاه کولی (Vimba vimba persa)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش بچه ماهیان سیاه کولی (Vimba vimba persa) دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش بچه ماهیان سیاه کولی (Vimba vimba persa)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش بچه ماهیان سیاه کولی (Vimba vimba persa)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش بچه ماهیان سیاه کولی (Vimba vimba persa) :

تعداد صفحات :۶

چکیده مقاله:

در این تحقیق اثرات حشره کش دیازینون بر برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی و بافت آبشش ۱۸۰ قطعش بچه ماهی سیاه کولی با میانگین وزن ۱ تا ۲ گرم در ۶ گروه ( ۵ گروه آزمایشی و یک گروه شاهد با ۳ تکرار) بررسی شد. آزمایش ها بر اساس روش استاندارد OECD و به صورت ساکن انجام پذیرفت و هر روز پارامترهای مؤثر فیزیکی و شیمیایی آب از جمله pH (7-8/2) ، سختی کل ( ۲۴۰ میلی گرم بر لیتر)، اکسیژن محلول (بیش از ۷ میلی گرم بر لیتر) و درجه حرارت (۱±۲۵ درجه سانتیگراد) اندازه گیری و ثبت گردید. در ابتدا غلظت کشنده حشره کش دیازینون در ۲۴، ۴۸، ۷۲، ۹۶ ساعت تعیین گردید و پس از آن بچه ماهیان به مدت ۷ روز در معرض غلظتهای ۲۵، ۵۰، ۷۵ درصد غلظت کشنده قرار گرفتند . در روز هفتم خونگیری انجام شد و برخی شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی مورد سنجش قرار گرفتند. همچنین جهت بررسی ضایعات میکروسکوپی و هیستوپاتولوژیک از بافشت ۵۱ و ۷۵ درصد غلظت کشنده، مقادیر هموگلوبین، آبشش به ماهیان نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که در تیمارهای ۲۵، ۵۰، ۷۵ درصد غلظت کشنده، مقادیر هموگلوبین، هماتوکریت، گلبول قرمز، لنفوسیت، ائوزینوفیل ، MCHC کمتر و مقدار نوتروفیل بیشتر از گروه های شاهد بود و بین تیمارها با گروه شاهد از نظر مقادیر کورتیزول و کل ایمونوگلوبولین اختلاف معنی دار وجود داشت (۰/۰۵<P) اما از نظر مقدار گلوکز اختلافی معنی دار بین آنها مشاهده نشد(۰/۰۵<P) قرار گرفتن آبشش بچه ماهیان در مجاورت سم نیز منجر به بروز پدیده هایی مانند نکروز، پرخونی، هایپرپلازی، چسبندگی و عریض شدن تیغه های اولی گردید.