مدیریت دانش و مدل های مختلف آن

مقدمه

مدیریت دانش به فرآیند خلق، انتشار و بکارگیری دانش در سازمان اشاره دارد. هدف نهایی مدیریت دانش، شامل اشتراک دانش میان کارکنان به منظور ارتقاء ارزش افزوده دانش موجود در سازمان می باشد. حوزه مدیریت دانش شامل مفاهیم و اصولی است که توانایی بکارگیری و اشتراک دانش در موسسه را ارتقاء بخشیده ( نظیر تخصص ها، مهارت ها و تجربیات کارکنان) و نقش کلیدی درتوسعه و بهبود کیفیت، بهره وری و سود دهی سازمان ایفا می نماید.
مدیریت دانش مجموعه ای از روش‌ها است که ناظر بر کشف و بهره برداری ازمنابع ذهنی یک سازمان یعنی بهره برداری کامل از اذهان کلیه افراد سازمان می باشد. مدیریت دانش در مورد یافتن، آزاد سازی، تبادیل و سرمایه‌گذاری بر روی ارزشمندترین منبع سازمان یعنی تخصص و مهارت و روابط افراد یک سازمان با یکدیگر می باشد. درخلال دهه گذشته، این آگاهی روز افزون حاصل گردیده که سازمان ها باید سرمایه معنوی و ابزارهای فنی خود را به درستی مدیریت نمایند چرا که این سرمایه ها در قلمرو اطلاعات قرار دارند، یعنی باید افراد سیستم های اطلاعاتی، به صورت کارار به کار گرفته شوند. بنابراین مدیریت دانش به عنوان یک متدولوژی برای تولید، حفظ و بهره برداری ازانواع دانشی به کار می رود که هر سازمان در فعالیت های روزانه خود از آنها سود می جوید.