تغییرات صفات کمی گیاهان در طول شیب تغییرات چرایی در مراتع نیمه استپی منطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات صفات کمی گیاهان در طول شیب تغییرات چرایی در مراتع نیمه استپی منطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات صفات کمی گیاهان در طول شیب تغییرات چرایی در مراتع نیمه استپی منطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات صفات کمی گیاهان در طول شیب تغییرات چرایی در مراتع نیمه استپی منطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات صفات کمی گیاهان در طول شیب تغییرات چرایی در مراتع نیمه استپی منطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

چرای دام یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر ساختار و پویایی پوشش گیاهی مراتع محسوب می شود از این رو تحقیقی درمنطقه تنگ صیاد استان چهارمحال و بختیاری جهت بررسی اثر چرای دام بر تغییرات صفات مورفولوژیکی و کمیگیاهان مرتعی انجام شد. بدین منظور در امتداد یک گرادیان چرایی سه منطقه پارک ملی، حفاظت شده و چرای آزاد انتخاب شد. برای نمونه برداری پوشش گیاه، یک ترانسکت ۱۱۱ متری به صورت تصادفی در جهت عمود بر شیب مستقرگردید و ۵ پلات چهار متر مربعی به شکل سیستماتیک به فواصل ۲۱ متر در طول ترانسکت پیاده شد و در هر پلات فهرست گونه های گیاهی غالب و درصد پوشش آن ها ثبت و اندازه صفات در امتداد گرادیان چرایی بررسی شد. بر اساس نتایج صفات ارتفاع گیاه، SLA 1/ ، تولید و وزن کلی گیاه با داشتن ) ۱۵ Sig> ( اختلاف معنیداری بین سه منطقهمدیریتی مذکور در منطقه تنگ صیاد نداشتند. همچنین برخی از صفات مورد بررسی نظیر طول برگ، عرض برگ، ۱/ مساحت برگ و وزن برگ در یکی از سه منطقه مدیریتی دارای اختلاف معنیداری میباشند ) ۱۵ Sig (. هم چنین نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که میانگین ارزش صفات عرض برگ و مساحت برگ در منطقه حفاظت شدهبیشتر از دو منطقه دیگر می باشد که این نتایج بیانگر اثر نوع پاسخ مدیریت به این صفات می باشد. به طورکلی نتیجه گیری می شود که از صفاتی که بیشترین تغییرات را در امتداد چرا دارند می توان شاخص شدت چرای دام در مراتع استفاده نمود.