مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله احادیث امام جعفر صادق علیه السلام :

آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام در کلام امام جعفر صادق علیه السلام
امام جعفر صادق علیه السلام درباره آثار تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام گوید:
من سبح الله فى دبر الفریضه تسبیح فاطمه علیهاالسلام مائه مره و اءتبعها ب (لا اله الا الله ) مره ، غفر له (۱۲۷۱)
ترجمه :
هر کس پس از به جاى آوردن نماز واجب ، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام – که مجموعا صد مرتبه است – مورد تقدیس ‍ وئ تحمید قرار دهد و آن را با ذکر لا اله الا الله – یک مرتبه – به اتمام برساند، مورد عفو و آمرزش خداوند قرار مى گیرد.
و نیز در جاى دیگر فرماید:
من سبح فاطمه علیهاالسلام قبل اءن یثنى رجلیه ، بعد انصرافه من صلاه الغداه غفرالله له ، و یبداء بالتکبیر (۱۲۷۲)
ترجمه :
هر که بعد از نماز واجب و قبل از آنکه روى از قبله برگرداند، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام مورد تقدیس قرار دهد و تسبیح را با الله اکبر آغاز نماید، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار مى دهد. سید رضى الدین على بن طاووس (۶۶۴ ه ) در کتاب فلاح السائل روایت دیگرى را از کتاب محمد بن على بن محبوب ، به نقل از عبدالله بن سنان ، از امام جعفر صادق علیه السلام نقل نموده که آن حضرت فرمود:
من سبح تسبیح فاطمه فى دبر المکتوبه من قبل اءن یبسط رجلیه ، اءوجب الله له الجنه (۱۲۷۳)
ترجمه :
هر که پس از اتمام نماز واجب و قبل از (روى برگرداندن از جانب قبله )، آنکه زانوهاى خود را از حالت (تشهد) نماز تغییر دهد، خداوند را به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام تقدیس نماید، خداوند بهشت را بر او واجب مى کند – یعنى او را در بهشت جاى مى دهد.
و قاضى نعمان مغربى (۳۶۳ ه ) در کتاب دعائم الاسلام ، از امام صادق علیه السلام روایت نموده :