باززنده سازی بافت همجوارمسجد جامع روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 باززنده سازی بافت همجوارمسجد جامع روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد باززنده سازی بافت همجوارمسجد جامع روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی باززنده سازی بافت همجوارمسجد جامع روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن باززنده سازی بافت همجوارمسجد جامع روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار :

تعداد صفحات :۲۰

چکیده مقاله:

حفظ تجارب ارزنده گذشتگان در معماری و شهرسازی بومی ایران نه تنها یک وظیفه اجتماعی و فرهنگی است، بلکه باعث تداوم فرهنگی و تقویت هویت ملی می شود. بافت های تاریخی از جمله ثروت های فرهنگی این کشور است که بهدلیل دگرگونی ناگهانی تعادل خود را از دست می دهند. عدم وجود راهکارهای مناسب برای حل معضلات بافت تاریخی، سبب تنزل کیفی محیط و به مرور زمان، بافت رو به ویرانی می رود. مقاله حاضر تلاش می کند نگاه ساکنان را از یک عامل مشکل زا به محیط امن زندگی تغییر داده و هویت از دست رفته آن را بازگرداند. مقاله حاضر برای نخستین بار بهطرح باززنده سازی روستای تاریخی قهی با رویکرد توسعه پایدار پرداخته است. روش پژوهش در این مقاله، از گونه توصیفی- تحلیلی و کاربردی است. اطلاعات پایه، براساس مطالعات کتابخانه ای و پژوهش های میدانی، گردآوری شده است. این مقاله بر آن است تا با محافظت و بهبود ساختار و باززنده سازی بافت تاریخی با توجه به اصول و مبانی مرمتی سطح اجتماعی و گردشگری روستای قهی ارتقا دهد. بر این اساس ابتدا شناختی همه جانبه از بافت تاریخی روستای قهی به عمل می آید سپس وارد مبحث آسیب نگاری و آسیب شناسی گشته تا طرح درمان براساس آن صورت گیرد و درپایان وارد بحث احیا گشته تا به نتیجه مورد نظر دست پیدا کنیم. دستاورد های مقاله نشان می دهد در حفاظت جامع بافت روستای قهی، با تاکید بر قابلیت های فرهنگی، تاریخی آن می توان رضایت ساکنین بافت را جلب نمود و اشتیاق بیشتری نسبت به ماندگاری در بافت در آنها ایجاد کرد در نتیجه حیات اجتماعی و کالبدی بافت را حفظ نمود