اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای متعارض زوجین شهر تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای متعارض زوجین شهر تهران دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای متعارض زوجین شهر تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای متعارض زوجین شهر تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای متعارض زوجین شهر تهران :

تعداد صفحات :۲۷

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت درکاهش باورهای متعارض زوجین در شهرتهران صورت گرفته است. این پژوهش، ازنوع نیمه آزمایشی ازطرح تک گروهی پیش آزمون- پس آزمون می باشد. دراین تحقیق ۳۰ زوج (۶۰ ) از زوجین شهر تهران که درسال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ به کلینیک های مشاوره این شهر مراجعه کرده اند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی به دوگروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. درمرحله پیش آزمون، زوجین به پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز و پرسش نامه باورهای ارتباطی اپستین و ایدلسون پاسخ دادند و در مرحله بعدی، گروه آزمایش تحت درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت قرار گرفتند. سپس هر دو گروه آزمایش وکنترل در مرحله پس آزمون مجدداً با پرسشنامه های فوق مورد آزمون قرار گرفته و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.نتایج یافته ها نشان داد که درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش باورهای غیر منطقی و ارتباطی زوجین موثر است. همچنین بین درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت و۶ مورد از مولفه های باورهای غیر منطقی رابطه معناداری مشاهده شدکه میزان تاثیر این شیوه برباورهای غیرمنطقی و ارتباطی درمرحله پس آزمون به ترتیب۰.۱۱ و ۰.۴۰ بوده است یعنی در حدود ۱۱ و ۴۰ درصد از واریانس نمرات کل باقیمانده مربوط به عضویت گروهی و یا تاثیر درمان است ، اما بین سن، جنس و سطح تحصیلات زوجینی که تحت مداخله درمانی قرار گرفتند رابطه معناداری مشاهده نشد.