مبانی علمی استفاده از نور روز در فضاهای عبادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مبانی علمی استفاده از نور روز در فضاهای عبادی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مبانی علمی استفاده از نور روز در فضاهای عبادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مبانی علمی استفاده از نور روز در فضاهای عبادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مبانی علمی استفاده از نور روز در فضاهای عبادی :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

قبل از معضل بحران انرژی بحث ها بر سر چگونگی استفاده از نور برای ایجاد زیبایی و درخشندگی بود. اما از این تاریخ به بعد حداکثر استفاده از نور روز و استفاده بهینه از نور مصنوعی مطرح شد. از سوی دیگر تجربه صدساله اخیر نشان داد که نیاز فیزیکی و روانی انسان به نور روز، بسیارعمیق تر و اساسی تر از تامین روشنایی با استفاده از نور برق است. لذا سالیان درازی است که مطالعات مربوط به نور روز و بهره گیری بهینه از آن منجربه شکل گیری انجمن های بین المللی در جهت انجام تحقیقات و تولید استانداردهای نورپردازی اعم از نور طبیعی و مصنوعی شده است. مقاله حاضر به بررسی و مقایسه روشهای مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد روشنایی فضاها )ساخت ماکت، شبیه سازی کامپیوتری، ارزیابی پس از بهره برداری و محاسبات دستی( پرداخته است. سپس با معرفی انجمن ها و موسسات بین المللی روشنایی در جهان به شناخت دقیق تر استانداردهای فضای عبادی می پردازد. در ادامه ابزارهای اندازه گیری روشنایی و نکاتی در روشهای برداشت میدانی بیان می شود. بررسی تفاوت های استانداردهای نور روز درفضاهای عبادی ادیان مختلف و مقایسه کمیت و چگونگی روشنایی فضاهای آنها با یکدیگر و علتهای آن هدف اصلی این مقاله است. روش تحقیقکتابخانه ای و استفاده از سایتها و مقالات اینترنتی است. میزان روشنایی فضا و حداقل پراکندگی روشنایی فضاهای عبادی مورد مقایسه قرار گرفت و طبق شاخص شدت روشنایی طبیعی با توجه به نیازهای بصری انسان در فعالیت های مختلف ارزیابی شد. طبق شاخص روشنایی، فضاهایی با میانگین روشنایی ۲۵۹ لوکس دارای روشنایی نسبتا کافی بوده و نیاز به روشنایی کمکی در برخی شرایط احساس می شود. البته این نتیجه صرفا به میزان کمیروشنایی از نظر دید بصری اشاره می کند در حالیکه جنبه های روانی روشنایی در فرد عبادت کننده و احساس های روحانی آن در این استاندارد منظور نشده است