ارائه و بررسی یک روش جدید مقاومسازی ستونهای بتنی با استفادهاز روش شیارزنی و میلگرد فولادی و ژاکت FRP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارائه و بررسی یک روش جدید مقاومسازی ستونهای بتنی با استفادهاز روش شیارزنی و میلگرد فولادی و ژاکت FRP دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارائه و بررسی یک روش جدید مقاومسازی ستونهای بتنی با استفادهاز روش شیارزنی و میلگرد فولادی و ژاکت FRP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارائه و بررسی یک روش جدید مقاومسازی ستونهای بتنی با استفادهاز روش شیارزنی و میلگرد فولادی و ژاکت FRP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارائه و بررسی یک روش جدید مقاومسازی ستونهای بتنی با استفادهاز روش شیارزنی و میلگرد فولادی و ژاکت FRP :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

بیش از ده ها سال است که از محصورشدگی برای مقاوم سازی ستونهای بتن آرمه استفاده میشود، این محصورشدگی یا از طریق الیاف کامپوزیتی و یا با استفاده از ژاکت فولادی برای بتن مهیا شده است. برای افزایش ظرفیت فشاری ستونهای بتن آرمه و همچنین بهبود عملکرد آنها در خمش نیز از آرماتور طولی استفاده میشود. حدود ده سال است که روششیارزنی برای چسباندن بهتر الیاف کامپوزیتی بر روی سطح بتن ابداع و مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق برای مقاوم سازی ستونهای بتنی از ترکیب روش EBR و NSM استفاده شد، با این تفاوت که در روش NSM میلگردهای فولادی جایگزین نوارها یا میلگردهای FRP شداند. نقش ترکیب روش NSM و میلگردهای فولادی، افزایش ظرفیت فشاری ستون بتنی است و از نصب ورقهای FRP به روش EBR به منظور افزایش محصورشدگی استفاده شد. ابتدا ۱۱ نمونه های استوانهای بتنی ساخته شد، سپس طبق روش NSM شیارهایی بر روی سطح بتن ایجاد گشت و آرماتور طولی درون شیارها چسبانده شد، و در آخر از نوارهای حلقوی الیاف کامپوزیتی برای ایجاد محصورشدگی و افزایش شکلپذیری بر روی نمونه ها استفاده شد، سپس نمونه ها تحت بارگذاری محوری استاتیکی شکسته و با استفاده از منحنی بار تغییر مکان نتایج مقایسه – شد و سطح زیر نمودار بار تغییر مکان به عنوان شاخصی از شکلپذیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که چسباندن میلگرد داخل شیارهای سطحی روی بتن باعث افزایش ظرفیت فشاری به اندازهی ۲۳ % و استفاده همزمان از الیاف کامپوزیتی به عنوان محصور کننده باعث افزایش شکلپذیری و ظرفیت فشاری به اندازه ی ۴۱ % شده است