مقاله بازی کودکان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بازی کودکان دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بازی کودکان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بازی کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بازی کودکان :

بازی بچه ها را به«بازی» نگیریم
منطقه ۱۲آموزش و پرورش تهران که از نظر وسعت یکی از بزرگترین مناطق شهر تهران محسوب می شود از لحاظ بافت شهری یکی از قدیمی ترین نقاط شهر به حساب می آید. این منطقه از شمال به ضلع جنوبی خیابان انقلاب از میدان امام حسین تا پل حافظ، از غرب به ضلع شرقی خ حافظ، از جنوب به ضلع شمالی خیابان شوش غربی از خیابان حافظ تا میدان خراسان و از شرق به ضلع غربی خیابان ۱۷ شهریور محدود است.
در این منطقه تعداد ۲۱۳ مدرسه دولتی و۶۲ مدرسه غیرانتفاعی فعال وجود دارد که تعداد ۸۷ مربی و دبیر ورزش درآن مشغول به تدریس درس تربیت بدنی می باشند؛ از این تعداد تنها ۹ مربی دارای مدرک لیسانس می باشند که سه تن از آنها خواهر و شش نفر برادر هستند و مابقی دارای مدرک فوق دیپلم و دیپلم می باشند.
منطقه ۱۲ آموزش و پرورش تهران با توجه به وسعت بزرگ خود تنها دارای دو ورزشگاه به نامهای شهید رستمی و سالن صدری می باشد که سالن صدری در انتهای محدود منطقه قرار دارد و استفاده بهینه آن تقریباً میسر نیست و ورزشگاه شهید رستمی که در خیابان مولوی واقع است دارای سالن کشتی، ژیمناستیک، زمین فوتبال و استخر رو باز می باشد که گرچه سالن های آن برای رشته های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد اما جواب گوی فعالیتهای گسترده ورزشی در این منطقه نمی باشند. آقای حسین رمضانی مسئول تربیت بدنی منطقه ۱۲که مدت ۱۰سال عهده دار این مسئولیت می باشد در خصوص مشکلات موجود تدریس درس تربیت بدنی می گوید: عمده ترین مشکل در ارتباط با تدریس درس تربیت بدنی در حال حاضر کمبود فضاهای مناسب ورزشی و در مرحله بعدی نبود وسایل ورزشی است. وسایل ورزشی به صورت متمرکز از طریق کارشناسی تربیت بدنی تهران تهیه می شود که تنها ۳۵تا۴۰درصد نیاز مصرفی ما را در سطح منطقه تأمین می کند. به نظر من چنانچه این کار از حالت متمرکز خارج شود و به نظر من چنانچه و سرانه ورزشی دانش آموزان مستقیماً به خود مدارس پرداخت شود مناسبتر خواهد بود،زیرا در صورت کمبود و مکفی نبودن این مبلغ برای رفع نیازها، مدیران به فکر حل موضوع از طریق انجمن اولیا و مربیان و یا از محل کمکهای مردمی خواهند افتاد. لذا چنانچه این مسأله از سوی مدیران مدرسه پیگیری شود، مؤثرتر خواهد بود