میراث فرهنگی مشترک اقوام ایرانی، عامل همبستگی و انسجام ملی مطالعه موردی : (آئین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میراث فرهنگی مشترک اقوام ایرانی، عامل همبستگی و انسجام ملی مطالعه موردی : (آئین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میراث فرهنگی مشترک اقوام ایرانی، عامل همبستگی و انسجام ملی مطالعه موردی : (آئین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میراث فرهنگی مشترک اقوام ایرانی، عامل همبستگی و انسجام ملی مطالعه موردی : (آئین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میراث فرهنگی مشترک اقوام ایرانی، عامل همبستگی و انسجام ملی مطالعه موردی : (آئین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه) :

تعداد صفحات :۱۷

چکیده مقاله:

ارمنیان از جمله اقوام هندواروپایی بودند که در هزاره اول پیش از میلاد از موطن اصلی خود مهاجرت کرده و به سوی سرزمین های دیگر سرازیر شدند و با اقوام بومی آن مناطق درآمیختند. قوم ارمنی در شمال فلات ایران یعنی در قفقاز و اطراف رود ارس ساکن شدند، سرزمینی که در الواح بین النهرین اورارتو، به زبان بومی هایاستان، در کتیبه بیستون آرمنیا و به لفظ کنونی ارمنستان نامیده اند. پژوهش حاضر به بررسی میراث فرهنگی مشترک ایرانیان و ارمنیان بطور کلی و آیین های کهن ایرانی در فرهنگ ارامنه بطور موردی می پردازد و داده های پژوهش از طریق مصاحبه باز با ارامنه اصفهان و مطالعه اسنادی گردآوری شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد ارمنیان به استثنای عصر ساسانی، در تمام دوران تاریخ قبل و پس از اسلام رابطه خوبی با ایرانیان داشته اند و همواره پابه پای ایرانیان با مهاجمان پیکار کرده-اند. بر پایه اسناد معتبر، پیش از مسیحیت، آن ها اهورامزدا را می ستوده اند و با ایرانیان دارای کیش واحد بوده اند. همچنین زبان شناسان معتقدند زبان ارمنی از جمله زبان های هندواروپایی است و با زبان های ایرانی پیوند و اشتراک دارد. بعلاوه، سابقه سکونت ارامنه در ایران به قرن سوم میلادی برمی گردد و مهاجرت های اجباری آنان در زمان سلسله های ساسانی، سلاجقه و صفوی رخ داده است و بنابر همین گذشته تاریخی و ریشه نژادی مشترک اقوام ایرانی و ارمنی، بخش اعظم اعیاد و آداب و سنن آن ها مشترک هستند. آیین های: تولدمسیح، درندز، زادیک، ناواسارد و وارداوار مهم ترین جشن-های ارمنیان هستند که ریشه ای آریایی دارند، و به ترتیب با: یلداوخرم روز، سده، نوروز و جشن بهار، نوسرد و تیرگان مطابقت دارند. در نتیجه، وجود اشتراکات فراوان فرهنگی، برهان محکمی است که ارامنه از اقوام ایرانی به شمار آیند و چنانچه ملاحظه می کنیم در طول تاریخ چندین هزارساله ایران، میراث فرهنگی مشترک، عامل همبستگی و انسجام ملی همه اقوام ایرانی بوده و در آینده نیز خواهد بود