مدیریت بحران سیلاب در مناطق روستایی و عشایری مورد: سیلاب آبان ۱۳۹۴ در مناطق عشایری استان ایلام

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مدیریت بحران سیلاب در مناطق روستایی و عشایری مورد: سیلاب آبان ۱۳۹۴ در مناطق عشایری استان ایلام دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مدیریت بحران سیلاب در مناطق روستایی و عشایری مورد: سیلاب آبان ۱۳۹۴ در مناطق عشایری استان ایلام  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مدیریت بحران سیلاب در مناطق روستایی و عشایری مورد: سیلاب آبان ۱۳۹۴ در مناطق عشایری استان ایلام،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مدیریت بحران سیلاب در مناطق روستایی و عشایری مورد: سیلاب آبان ۱۳۹۴ در مناطق عشایری استان ایلام :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

بدون تردید پدیده سیل یکی از مهیب ترین بلایای طبیعی است که از پیشینه طولانی برخوردار بوده و همه ساله خسارات شدیدی رادر نقاط مختلف کره زمین بخصوص در نواحی روستایی و عشایری بر جای می گذارد، چرا که در این نواحی انسان ارتباط تنگاتنگی باطبیعت داشته و هنگام مواجهه با مخاطره سیل بیشترین آسیب را می پذیرند. نوشتار حاضر با هدف بررسی مدیریت بحران سیل درمناطق روستایی و عشایری با مطالعه موردی سیلایب آبان ۱۳۳۱ در استان ایلام انجام شده است. روش گردآوری داده ها به صورتاسنادی و میدانی)مصاحبه( می باشد. سیل آبان ۱۳۳۱ در منطقه ایلام عمدتا در اثر ریزش بارش شدید و سنگین در این منطقه بهوقوع پیوسته است. به طوری که طی کمتر از ۲۲ ساعت، بارشی در حد ۳۲۱ میلی متر در منطقه ایلام ریزش کرده است و خسارات زیادی به منطقه وارد نموده است. نتایج نشان می دهد که علت حدوث سیل و سیل خیزی در منطقه ناشی از عوامل طبیعی و انسانی بوده است و علت افزایش خسارات ناشی از آن و آسیب پذیری زیاد مناطق عشایری علاوه بر شدت و مدت بارش، عدم پیش بینی وهشدار به موقع، به دخالتها و فعالیتهای بشری در ساختارهای اکولوژیکی محیط پیرامون، مرتع زدایی، از بین رفتن گذرگاههای عشایری، استقرار عشایر در دشتها و کنار رودخانه ها و منابع آبی، راههای ارتباطی کنار رودخانه ای عشایر، مسکن موقت و استفاده از سازه های ضعیف، وجود رویکرد سازه ای و ساختاری و ضعف نگاه غیرسازه ای و مشارکتی، نبود برنامه راهبردی بر مبنای الگویپیشگیری از بلایای طبیعی در برنامه ریزی ها و مدیریت عشایری بستگی دارد. از این رو، برای مدیریت کردن این بلای طبیعی و به حداقل رساندن آسیبهای ناشی از آن در هر دوره ای، علاوه بر آگاهی از زمان، شدت و مدت دقیق سیل، نیازمند مدیریت مشارکتی بارویکرد اجتماع محور و سیستمی با تلفیقی از دو شیوه سازه ای و غیرسازه ای می باشد.