مقایسه تطبیقی و تحلیل توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای،مطالعه موردی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تطبیقی و تحلیل توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای،مطالعه موردی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تطبیقی و تحلیل توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای،مطالعه موردی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تطبیقی و تحلیل توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای،مطالعه موردی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تطبیقی و تحلیل توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای،مطالعه موردی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

این مقاله با استفاده از روش های اسنادی-تحلیلی و رویکرد حاکم بر آن از نوع کاربردی به دنبال روشن ساختن تفاوت های منطقه ای در زمینه شاخص های گوناگون توسعه است. شاخص های مختلفی در ابعاد بهداشتی -درمانی،آموزشی،زیربنایی،تسهیلات و تاسیسات،اجتماعی-فرهنگی،و غیره در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است،که با استفاده از تکنیک های آماری از جمله تحلیل عاملی،تحلیل خوشه ای و تلفیق نتایج بدست آمده و تشکیل پایگاه داده سیستم اطلاعاتی جغرافیایی(GIS)سطوح توسعه یافتگی مناطق روستایی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی در دو بازها ۱۳۸۰و۱۳۹۰تعیین شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که در سال ۱۳۸۰ سکونتگاههای روستایی اهر،بخش مرکزی هریس و دیزمار غربی بالاترین میزان برخورداری از شاخص های توسعه،سکونتگاههای روستایی هوراند،خدافرین و دیزمار شرقی در سطح میانی و سکونتگاههای روستایی ورزقان،کلیبر و بخش خواجه شهرستان هریس در پایین ترین سطح برخورداری از شاخص های توسعه قرار دارند. همچنین نشان می دهد که در سال ۱۳۹۰ سکونتگاههای روستایی منطقه دیزمار،اهر و بخش مرکزی هریس و بالاترین میزان برخورداری از شاخص های توسعه،سکونتگاههای روستایی هوراند،کلیبر و خدافرین در سطح میانی و سکونتگاههای روستایی خواجه و ورزقان در پایین ترین سطح برخورداری از شاخص های توسعه قرار دارند. سطوح و سرانه زمین کشاورزی،موقعیت شهرستان در ارتباط با راه های اصلی و مرکزیت و میزان دور افتدگ روستاهای شهرستان از مسیر های ارتباطی اصلی،عدم وجود اقتصاد قدرتمند شهری و نسبت شهری بودن جمعیت ،موقعیت جغرافیایی و موقعیت مرزی و نزدیکی به منطقه آزاد ارس،ناهمواری ها و ویژگی های محیطی را می توان از عمده علل موثر بر میزان برخورداری سکونتگاههای روستایی منطقه ارسباران استان آذربایجان شرقی نام برد. بنابراین روستاهای نزدیک به مناطق شمالی منطقه که به منطقه آزاد ارس نزدیک ترند و همچنین روستاهای مناطق خوش آب و هوا که قابلیت جذب توریست بهتری دارند از وضعیت مطلوب تری در مقایسه با سایر مناطق برخوردارند.