تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

چاقی و اضافه وزن منجر به کاهش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین می شود. مطالعات درباره اثر برنامه تمرینی بر گرلین و ابستاتین،به ویژه در انسان ها، بسیار اندک و محدود است. هدف از این پژوهش، تاثیر دوازده هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر مقادیرپلاسمایی گرلین و ابستاتین نوجوانان چاق است. این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد ۳۰ نوجوانان چاق، هدفمند و در دسترس به طور تصادفی در دو گروه تجربی (شاخص توده بدنی (MBI)؛ ۳/۵۵±۳۱/۰۴۶ کیلوگرم بر متر مربع و درصد چربی ۲/۷۱±۳۴/۷۴) و گروه کنترل (BMI، ۳/۱۹۸±۳۰/۴۰۴ کیلوگرم بر متر مربع و درصد چربی ۲/۴۶۵±۳۵/۰۶) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی برنامه تمرین ترکیبی (تمرین هوازی شامل دویدن روی نوارگردان برای مدت ۲۰ دقیقه در ۷۰-۶۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی ((V0(2max)) و )تمرین مقاومتی با شدت ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه (۱RM) با ۱۰ تکرار در هر حرکت برای ۲ ست) را به مدت ۱۲ هفته (هر هفتهسه جلسه) انجام دادند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. متغیر های وزن، درصد چربی،شاخص توده بدنی (BMI یا Body mass index)، و حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) قبل و بعد تمرینات از هر دو گروهاندازگیری شدند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، ۴۸ ساعت قبل و بعد از تمرینات برای سنجش میزان پلاسمایی گرلین وابستاتین گرفته شد. برای مقایسه درون گروهی از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. تمامیمحاسبات آماری با نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ انجام شد . نتایج نشان داد که مقادیر وزن، درصد چربی، BMI متعاقب انجام ۱۲ هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) به طور معنی داری کاهش یافت (V0(2max)، مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین به طور معنی داری افزایش یافت (P0/05). می توان نتیجه گیری کرد ۱۲ هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و را کاهش و مقادیر پلاسمایی گرلین و ابستاتین را افزایش می دهد و همچنین هبستگی معناداری بین گرلین با ابستاتین وجود دارد. بنابرابن ممکن است برنامه ترکیبی با کاهش وزن، BMI و درصد چربی باعث افزایش سطوح پلاسمایی گرلین و ابستاتین شود.