رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن رابطه ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی با کیفیت زندگی در همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی بود. این پژوهشتوصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن را تمامی همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی تحت پوشش سازمان بهزیستیشهرستانهای راور و زرند استان کرمان در سال ۹۴-۱۳۹۳ تشکیل دادند که ۱۰۰ نفراز آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخابشدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو (۱۹۸۵) و پرسشنامه کیفیت زندگی واروشربون (۱۹۹۲) بود.داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، تحلیل شد. نرم افزار spss نسخه ۲۱، جهت تجزیه و تحلیلداده ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از میان ویژگی های شخصیتی، بعد رواننژندی با کیفیت زندگی همسرانافراد دچار ناتوانی جسمانی (p<0/01) رابطه منفی و معناداری دارد و ابعاد برونگرایی، دلپذیربودن و مسئولیت پذیری با کیفیتزندگی (p<0/01) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که بعد شخصیتی روان نژندیپیش بینی کننده منفی و معنیداری برای کیفیت زندگی همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی است و بعد شخصیتی برون گراییپیش بینی کننده مثبت و معنی داری برای کیفیت زندگی همسران افراد دچار ناتوانی جسمانی است. بنابراین با توجه به نتایجمی توان استنباط کرد که ویژگی های شخصیتی مراقبین افراد معلول، ارتباط مؤثری با کیفیت زندگی آنان و به تبع آن در خودبیماران دارد و بستر مناسبی را برای کاهش مشکلات ناشی از بیماری هم بر خانواده و هم بر بیماران فراهم می آورد.