بررسی میزان جمعیت سه گونه آفت مکنده پده در استان خراسان رضوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان جمعیت سه گونه آفت مکنده پده در استان خراسان رضوی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان جمعیت سه گونه آفت مکنده پده در استان خراسان رضوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان جمعیت سه گونه آفت مکنده پده در استان خراسان رضوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان جمعیت سه گونه آفت مکنده پده در استان خراسان رضوی :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

پده (Populus euphratica Olive) یکی از گونه های مهم درختی در استان خراسان رضوی می باشد. آفات پده یکی از مهمترین عوامل محدود کننده توسعه پده در بیشه زارهای این مناطق می باشد. طی سال های ۹۰-۱۳۸۹،تراکم جمعیت سه گونه آفت مهم شامل: پسیل پده Egeirotrioza intermedia Baeva سنگ صنوبر (Monosteira unicostata (Muls. & Rey و شسته پده Chaitophorus euphraticus Hodjat در دو ا یستگاه تعیین شده در رویشگاه های طبیعی استان خراسان رضوی مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی این حشرات در طول فصول رویش گیاه میزبان به فاصله هر ماه یک بار بر روی ۹ اصله درخت انجام شد. برای نمونه برداری از آفات موجودف تعداد چهار شاخه ۴۰ سانتیمتری از ارتفاع مختلف هر درخت در جهات چهارگانه جغرافیایی، به طور تصادفی برداشت شد. در مورد پسیل پده، تعداد گال های موجود در هر یک از شاخه ها و تعداد شته و سنگ بر روی ۲۰ برگ برداشت شده بطور تصادفی از هر شاخه شمارش گردید. این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین داده ها بدست آمده، با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت و برای مقایسه میانگین ها از آزمون LSD در سطح ۵% استفاده گردید. تجزیه واریانس داده های بدست آمده نشان داد که میزان جمعیت شته پده و سنگ صنوبر روی درختان پده، طی دو سال دارای تفاوت معنی دار در سطح (=۱%) و در مورد پسیل پده اختلاف در سطح (=۵%) معنی دار بود. در این بررسی جمعیت سه گونه آفت در سال ۱۳۹۰ بیشتر از سال ۱۳۸۹ بوده است.