اثرات تغذیه ای نانوسلنیوم بر سیستم ایمنی و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات تغذیه ای نانوسلنیوم بر سیستم ایمنی و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در جوجه های گوشتی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات تغذیه ای نانوسلنیوم بر سیستم ایمنی و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات تغذیه ای نانوسلنیوم بر سیستم ایمنی و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات تغذیه ای نانوسلنیوم بر سیستم ایمنی و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

سلنیوم موجود در جیره غذایی طیور برای ایجاد حداکثر پاسخ ایمنی ذاتی و اکتسابی واجب و ضروری است و ازبیماریهای متعدد جلوگیری و نقش مهمی در رشد و سلامت حیوان ایفا می نماید. سلنیوم یکی از عناصر مورد نیاز بدنطیور است و در اشکال مختلف خود، توانایی بهبود و افزایش فعالیت سلنوآنزیم ها و پاکسازی رادیکال های آزاد از سلول هارا دارد. مهمترین و شناخته شدهترین کاربرد سلنیوم، خاصیت آنتی اکسیدانی آن است، زیرا موجب ساختسلنوسیستئین، مرکز فعال آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، می شود. گلوتاتیون پراکسیداز به عنوان سلنوآنزیم اصلی بدن، بهواسطه دارا بودن سلنیوم و اثرات قوی آنتی اکسیدانی، بافت های بدن را از صدمات اکسیداتیوی حفظ می کند. بنابراین،سلنیوم به عنوان بخشی از آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به خط اول دفاع آنتی اکسیدان تعلق دارد. اخیراً با پیشرفت هایموجود در علوم نانوتکنولوژی، فرم بدیعی از سلنیوم، نانوسلنیوم ها، با روشهای شیمیایی و زیستی تولید شده و در صنعتدام و طیور در کشورهای مختلف دنیا استفاده می شود. ثابت شده است که مواد در ابعاد نانومتری، خصوصیات جدید ومتفاوتی را نسبت به زمانی که به صورت توده هستند، از خود نشان میدهند. در واقع، بروز برخی ویژگی های سلنیوم بهاندازه و سایز آن بستگی دارد. سلنیوم در ابعاد بالاتر از سایز میکرومتر، به لحاظ زیستی ساکن و ناکارآمد است و درمقابل، سلنیوم در ابعاد نانومتری، اثرات سمی کمتر و قویتری نسبت به اشکال آلی و غیرآلی آن دارد.