بررسی مبحث هوش هیجانی

فهرست مطالب

چکیده    4
فصل اول     5
مقدمه     6
سؤالات پژوهش    7
بیان مسئله     8
اهمیت پژوهش    8
هدف از پژوهش    10
فصل دوم:     11
هوش هیجانی    15
هوش هیجانی ضعیف و بیماری روانی     18
هوش هیجانی کاربردی     23
ابراز هیجانی و پیامدهای سلامت    24
فرونشاندن هیجانی و پیامدهای سلامت    26
آموختن تنظیم هیجانات خود برای سلامت بهتر     28
تأثیر مثبت بر حرفه و تجارب    31
تأثیر منفی بر کار و تجارت    33
فصل سوم    35
تجزیه تحلیل    36
فصل چهارم     38
نتیجه گیری    39
پیشنهاد    40
منبع    41

چکیده:
نخستین بار دانشمندی به نام سالوی در سال ۱۹۹۰ اصطلاح هوش هیجانی را برای بیان کیفیت، درک احساسات، هم دردی با دیگران و نیز اداره مطلوب خلق و ضوبه کار برد.
هوش هیجانی EQ موضوعی است که در آن به توانایی تشخیص و توصیف هیجانات همچنین مدیریت بر هیجانات می پردازند.
این هوش در زندگی افراد نقش مهمی را ایفا کرده و همچنین بر سلامتی روانی و جسمانی تأثیر می گذارد.
توانایی برخورداری از این هوش می تواند این مسئله را برای ما روشن کند که چرا گاهی افراد با سطح پائین تحصیلات می توانند موفق تر از افراد با تحصیلات عالی باشند.
بنابراین با کسب این هوش از طریق محیط خانواده می توان به موفقیت دست یابی پیدا کرد.
 

مقدمه:
اولین بار در سال ۱۹۹۰ دانشمندی به نام «سالوی» اصطلاح هوش هیجانی را برای بیان کیفیت و درک احساسات فرد، همدردی با احساسات دیگران و توانایی اداره مطلوب خلق و خو به کاربرد و این هوش عاملی است که در هنگام شکست در شخص اینجاد انگیزه می نماید. تئوری هوش هیجانی دیدگاه جدیدی درباره ی پیش بینی عوامل مؤثر بر موفقیت و همچنین پیش گیری اولیه از اختلالات روانی هم فراهم می کند.
روانشناسی به  نام «لگمن» اظهار دارد که هوش شناختی در بهترین شرایط تنها ۲۰ درصد از موفقیت ها را موجب می شود و ۸۰  درصد از موفقیت ها به عوامل دیگر وابسته است و سرنوشت افراد در بسیاری از موقعیت ها در گروه مهارت های هیجانی است. هوش هیجانی عدم موفقیت با ضریب هوشی بالا و موفقیت غیرمنتظره افراد دارای هوش متوسط را تعیین می کند. افراد باهوش عمومی متوسط هوش هیجانی بالا موفق تر از افراد باهوش عمومی بالا و هوش هیجانی پایین هستند.

منابع:
۱) http: M www. articlesir
۲) کیاروچی، حوزف، ۱۳۸۵، هوش هیجانی در زندگی روزمره، تهران، انتشارات سخن.
۳) گلمن، دانیل به ترجمه نسرین پارسا، ۱۳۸۰، هوش هیجانی، تهران، رشد.
۴) سجانی نژاد، مهدی و یوزباشی وعلیرضا ۱۳۸۷، هوش هیجانی و مدیریت در سازمان
(مبنای نظری، شیوه های آموزش و ابراز سنجش) تهران انتشارات سیطرون.