تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد و محلول پاشی نانو اکسید آهن در شرایط کمبود آب بر عملکرد واجزای عملکرد تریتیکاله، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۴ در گلخانهی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلیبه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل نانو اکسیدآهن در سه سطح (عدم محلول پاشی، محلول پاشی ۰/۳ و ۰/۶ گرم در لیتر) و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح با آزوسپریلیوم و تلقیح با سودوموناس) و سطوح آبیاری (آبیاری کامل، آبیاری تا ۵۰ درصد چکمه زنی و آبیاریتا ۵۰ درصد سنبله دهی) بودند. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس اثر همه ی تیمارها بر روی عملکرد تک بوته، طول سنبله،تعداد دانه در سنبله، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، و وزن صد دانه معنی دار شد . بر اساس جدول مقایسه میانگین بیشترینمقدار صفات در تلقیح با آزوسپریلیوم و محلول پاشی ۰/۶ گرم در لیتر نانو اکسید آهن و آبیاری کامل بدست آمد. بررسی حجم ریشه در شرایط عدم تلقیح × ۰/۶ گرم نانو اکسید آهن با شرایط تلقیح با سودوموناس × ۰/۳ در لیتر نشان داد که این ترکیبات تیماری اختلاف معنی داری باهم نداشته و در یک گروه آماری قرار دارند.