مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی :

تعداد صفحات :۶

چکیده مقاله:

این آزمایش با هدف تعیین مقدار تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در چین اول شهریورماه و چین دوم آبانماه و آتریپلکس کانی سنس و آتریپلکس لنتی فورمیس با استفاده از روش کیسههای نایلونی انجام شد. در این مطالعه از دو نمونه درمنه دشتی (چین اول شهریورماه و چین دوم آبانماه) و دو نمونه آتریپلکس (کانی سنس و لنتی فورمیس) در ۳ تکرار استفاده شد و در زمانهای صفر، ۴،۲۴ ،۱۶ ،۸ ،۴۸ و ۷۲ ساعت شکمبهگذاری شدند. بدین صورت که پس از خشک و ، آسیاب کردن، به مقدار ۳ گرم از مادهخشک را در کیسههای نایلونی ۵×۱۰سانتیمتر با تخلخل ۲۶ درصد و قطر منافذ۴۰±۵۰ میکرون ریخته و سپس در کیسهها را با نخ نایلونی محکم بسته و به میزان مشخص شده در شکمبه سه قوچ دالاق فیستولهدارقرار داده شد. کیسهها پس از خروج از فیستوله، شستشو و به مدت ۲۴ ساعت در آون ۷۲ درجه قرار گرفتند و سپس مجددوزن شدند. آنالیز نتایج و بررسی چگونگی ناپدید شدن ماده خشک در شکمبه گوسفندان نشان داد که بخش سریعتجزیه وبخش کندتجزیه در نمونههای آتریپلکس نسبت به نمونههای درمنه دشتی بیشتر بود.