مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته :

مقاله جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۸ در اکوفیزیولوژی گیاهی از صفحه ۴۹ تا ۶۳ منتشر شده است.
نام: جبران کاهش عملکرد در کشت های تاخیری گندم با تغییر تراکم بوته
این مقاله دارای ۱۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله کاهش عملکرد
مقاله رشد
مقاله نمو
مقاله اجزای عملکرد

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
دستیابی به عملکرد بالا در گندم، مستلزم انطباق مراحل رشد رویشی و زایشی گیاه با شرایط مساعد محیطی از طریق انتخاب تاریخ کاشت مناسب و استفاده از عوامل تولید از جمله تراکم مطلوب بوته در واحد سطح می باشد. پژوهش مزرعه ای حاضر با استفاده از طرح کرتهای خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در دو سال زراعی ۸۱-۱۳۸۰ و ۸۲-۱۳۸۱ به اجرا در آمد. کرت های اصلی شامل سه تاریخ کاشت (۱۵آبان، ۱۵آذر، ۱۵دی) و کرت های فرعی شامل چهار تراکم (۱۵۰، ۲۵۰، ۳۵۰، ۴۵۰ بوته در متر مربع) از گندم رقم شیراز بودند. نتایج نشان داد که تاریخ کاشت اثر معنی داری بر عملکرد دانه، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه داشت، بنحویکه بیشترین عملکرد دانه از تاریخ کاشت دوم (۱۵ آذر) بدست آمد و با تاخیر در کاشت عملکرد دانه بنحو معنی داری کاهش یافت. تعداد سنبله در مترمربع و وزن هزار دانه با تاخیر در کاشت کاهش یافت. همینطور با تاخیر در کاشت مراحل نموی بوته ها با سرعت بیشتری سپری شد. بیشترین تعداد سنبله در مترمربع از بیشترین تراکم (۴۵۰ بوته در مترمربع) لیکن بیشترین تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از کمترین تراکم (۱۵۰ بوته در مترمربع) بدست آمد. در هر سه تاریخ کاشت با افزایش تراکم بوته در واحد سطح تعداد سنبله در مترمربع تنها مولفه ای از اجزای عملکرد بود که افزایش نشان داد. در مجموع، پژوهش حاضر نشان داد که با تاخیر در کاشت از تاریخ بهینه افزایش تراکم می تواند تا حدودی به جبران عملکرد کمک کند.