مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود :

مقاله بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۷ در زمین شناسی ژئوتکنیک (زمین شناسی کاربردی) از صفحه ۱۵۲ تا ۱۶۱ منتشر شده است.
نام: بررسی تاثیر سازندهای زمین شناسی در ناپایداری دامنه های حوضه آبریز بابلرود
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله حوضه آبریز بابلرود
مقاله زمین لغزش
مقاله مازندران
مقاله ناپایداری دامنه ها

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
حوضه آبریز بابلرود، یکی از حوضه های آبریز اصلی استان مازندران، آ ب های دامنه های شمالی رشته کوه های البرز را زهکشی و به دریای خزر هدایت می کند. با توجه به تراکم مراکز جمعیتی و وجود طرح های عمرانی بزرگ مانند سدهای البرز و شیاده و مسیرهای ارتباطی اصلی و روستایی در منطقه، اهمیت مطالعه حرکات دامنه ای ضرورت پیدا می کند. با شناخت مناطق مستعد زمین لغزش و تنوع آن می توان روش های مناسب جهت کاهش خطرات احتمالی و بهسازی شرایط زمین را مورد استفاده قرار داد.
هرچند عوامل متعددی در ایجاد حرکات دامنه ای تاثیر گذارند، ولی در این تحقیق تاثیر جنس سنگ و نوع سازند در عملکرد زمین لغزش ها بررسی شدند. در این خصوص ضمن شناسایی زمین لغزش های رخ داده در منطقه، موقعیت آن ها در نقشه زمین شناسی ثبت، و ارتباط آن ها با سازندهای زمین شناسی مطالعه گردید. مناطق و واحدهای سنگی مستعد به وقوع زمین لغزش با در نظر گرفتن تراکم سطحی زمین لغزش ها و درصد فراوانی آن ها در هر واحد زمین شناسی و با بهره گیری از نرم افزار ARC GIS 9 به ترتیب اهمیت مشخص شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که نهشته های نئوژن بیشترین تراکم نسبی و از نظر تعداد سازند شمشک بیشترین درصد فراوانی زمین لغزش را دارند. سازندهای آهکی دلیچای، لار و الیکا مقاوم ترین واحدهای سنگی در مقابل انواع حرکات دامنه ای می باشند. همچنین می توان چنین بیان داشت با توجه به بالا بودن میزان بارندگی سالانه در منطقه، هرچه درصد فراوانی کانی های رسی در یک واحد سنگ شناسی بیشتر باشند استعداد آن واحد برای زمین لغزش بیشتر می شود. ضخامت پوشش خاکی، شیب دامنه و درصد رطوبت نیز در گسترش و تنوع حرکات دامنه ای منطقه موثر بوده اند.