مقاله بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دارای ۶۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان :

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان جهت گیری هدف با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دوره ی پیش دانشگاهی شهر شیراز می باشد. بدین منظور به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله ای از ۳۱۱ نفر دانش آموزان دوره ی پیش دانشگاهی شهرشیراز  (۱۵۰ پسر و ۱۶۱ دختر) به عنوان نمونه ی پژوهش استفاده شد.

ابزار اندازه گیری شامل دو مقیاس می باشد که عبارتند از: الف) مقیاس جهت گیری هدف، شامل(تسلط، عملکرد و پرهیز از شکست) ب) مقیاس خود تنظیمی یادگیری که در این پژوهش جهت تبیین سهم هر یک از متغیر مستقل در پیش بینی متغیرهای وابسته از روش آماری رگرسیون چند متغیره (شیوه اینتر) استفاده گردید. نتایج بیانگر این است که:جهت گیری هدف یادگیری (تسلط) با خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی دارای قدرت پیش بینی کنندگی مثبت و معنادار بوده است و تنها برای گروه پسران در پیشرفت تحصیلی قدرت پیش بینی کنندگی معناداری نداشته است. از سویی جهت گیری پرهیز از شکست دارای قدرت پیش بینی کنندگی منفی و معناداری با متغیرهای وابسته بوده است.

کسب دانش درباره ی رفتار انسان، چه به صورت تصادفی و چه مبتنی بر عقل سلیم، اگرچه لازم است، اما کافی نیست، بلکه با روش سیستماتیک می توان واقعیت ها و روابط مهم را، به طور آشکار مشخص ساخت و مبنایی را تعیین نمود که بتوان براساس آن رفتارها رابه صورتی دقیق پیش بینی کرد. روش سیستماتیک بر مبنای این باور قرار دارد که رفتاری امری تصادفی نیست، بلکه معلول است و در جهتی میل می کند که فرد، درست یا نادرست، براساس آن را باور دارد.

رفتار ما عموماَ با میل رسیدن به هدفی ویژه برانگیخته می شود، در واقع هر رفتاری سلسله ای از فعالیتهاست و برای پیش بینی رفتار افراد انگیزه ها یا نیازهای آنان باید شناسایی گردد. لاک ولاتهام به نقل از ریو (۱۳۸۱) چهار دلیل اصلی این که چگونه تعیین کردن هدف، به بهبود عملکرد می انجامد را به شرح زیر بیان می دارند:

۱- هدفها، توجه فرد را به سمت تکلیف در دست انجام، هدایت می کنند.

۲- هدفها، تلاش را به خدمت می گیرند.

۳-هدف ‌ها، استقامت و پشتکار را  بیشتر می کنند، زیرا تلاش تا دستیابی به هدف ادامه می یابد.

۴- هدف ها، مشوقی برای گسترش استراتژی های تازه اند. به عبارت دیگر، هدف ها ایجاد تدابیر جدید برای بهبود عملکرد را تشویق می کنند.

از طرفی نوع هدفی که ما انتخاب می نماییم، مقدار انگیزش ما را برای رسیدن به آن هدف تعیین می کند. ایمز۱ (۱۹۹۲) جهت  گیری هدف را بیانگر الگوی منسجمی از باورهای فرد می داند که سبب می شود تا فرد به شیوه های مختلف به موقعیت ها گرایش پیدا کند، در آن زمینه به فعالیت بپردازد و نهایتاً پاسخی را ارائه دهد.

این جهت گیری در موقعیت های تحصیلی، مبین انگیزه ی فرد از تحصیل است و به همین دلیل تمایلات، کنش ها و پاسخ های او را در موقعیت های یادگیری تحت تأثیر قرار می دهد، جهت گیری هدف را نباید با اهداف ویژه ای که در موقعیت های آموزشی برای فعالیت ها در نظر می گیرند، یکی دانست. این گونه اهداف صرفاً محرک فرد، برای یادگیری یک تکلیف ویژه در شرایط ویژه هستند. از دیگر سوی بر خلاف اهداف آموزشی که مبنای تشابهات فردی، است جهت گیری هدف مبنای تفاوت های فردی در موقعیت های تحصیلی است و بر اساس آن ها می توان میزان موفقیت فرد را در اینگونه موقعیت ها، پیش بینی نمود (دویک۲ و لی گت۳،۱۹۸۸، پنتریچ۴ و شانک۵، به نقل از والترز و یو، ۱۹۹۷؛ ایمز، ۱۹۹۲؛ دویک، ۱۹۷۳).

در این پژوهش الگویی که مبنای جهت گیری هدف قرار گرفته است، عبارت است از: جهت گیری هدف یادگیری (تسلط۶) جهت گیری هدف عملکرد۷ و جهت گیری هدف پرهیز از شکست۸.

مطابق با این الگو در «جهت گیری هدف تسلط یا یادگیری». دانش آموزان  درصدد افزایش تسلط بر موضوعات جدیدند و بر فهم موضوعات تأکید دارند. آنها حتی زمانی که  عملکردشان ضعیف است نیز می خواهند یاد بگیرند و بنابراین در کارهای دشوار پشتکار دارند و به استراتژی های خود تنظیمی یادگیری گرایش دارند.آنها همچنین به دنبال وظایف چالشی هستند. هدف اولیه ای این گونه دانش آموزان کسب دانش و بهبود مهارت هایشان است و خطاها به عنوان بخشی طبیعی از فرایند یادگیری جهت کوشش بیشتر در نظر گرفته می شود و از سویی بیشتر به موضوعاتی گرایش دارند که ذاتاً برای آنها رضایت بخش باشد (دویک و لی گت، ۱۹۸۸؛ پنتریچ و دیگروت۱۹۹۰؛ میس۹،۱۹۸۸؛ پنتریچ، یو۱۰ و والترز۱۱،۱۹۹۶؛ میس،۱۹۹۴؛ شانک و زیمرمان۱۲،۱۹۹۴؛ الیوت۱۳و دویک، ۱۹۸۸؛ آندرمن۱۴، ۱۹۹۲؛ ایمزو آرچر۱۵، ۱۹۸۸؛ گراهام و گولان۱۶، ۱۹۹۱؛ میس،۱۹۸۸؛ نیکولز۱۷، ۱۹۸۴؛ والینگو و دودا۱۸، ۱۹۹۵؛پنتریچ و دویگروت،۱۹۹۰؛ پنتریچ و گارسیا، ۱۹۹۱؛ بوفارد،۱۹۹۸) همچنین آنها بیان مثبتی از خود دارند (داینر و دویک، ۱۹۷۸). این گونه افراد مسئولیت پذیرند و چنان چه در انجام کاری شکست بخورند، مسئولیت خودشان را انکار نمی کنند (سیفرت۱۹، ۱۹۹۶) و احساس رضایت از تحصیل بیشتری دارند (جاکاسینسکی و نیکولز،۱۹۸۴ و۱۹۸۷).

از طرفی علاقه درونی به فعالیت های یادگیری دارند و به همین دلیل وقت بیشتری برای یادگیری صرف می کنند (باتلر۲۰، ۱۹۸۷). دانشجویان با جهت گیری هدف تسلط بر این سوالات تمرکز دارند که:

چگونه این مطلب را می توانم بفهمم؟ (نیکولز، ۱۹۸۴)

چگونه این کار را می توانم انجام دهم؟ (ایمز،۱۹۸۴)

چگونه در این درس می توانم مسلط باشم؟ (الیوت و دویک،۱۹۸۸)

در «جهت گیری هدف عملکرد» دانشجویان تلاش می نمایند تا توانائی هایشان را با دیگران مقایسه کنند و بر این نکته تأکید دارند که دیگران درباره ی آن ها چگونه داوری می‌کنند. آن ها تلاش می کنند که خود را باهوش جلوه دهند و نه بی کفایت و نالایق. بنابراین از وظایف چالشی پرهیز می کنند و زمانی که با وظایف دشوار روبرو می شوند، پشتکار کمتری از خودشان نشان می دهند، بنابراین مانع از آشکار شدن بی‌کفایتی فکری و عقلانی به وسیله ی پرهیز از وظایف چالشی می شوند. پشت سرگذاشتن دیگران و به دست آوردن موفقیت یا کوشش کم از اهداف آنان به شمار می آید. شکست ها تهدیدآمیزند، زیرا آنها همچون شواهدی از بی‌کفایتی تلقی می شوند و نیز کمتر به فعالیت های خودتنظیمی گرایش دارند (ایمز، ۱۹۸۴؛ ایمز و آرچر، ۱۹۸۸؛ الیوت و دویک، ۱۹۸۸؛ دویک ولی گت،۱۹۸۸؛نیکولز، ۱۹۸۴؛ میس،۱۹۸۸؛ بوفارد،۱۹۹۸) و نگرش مثبت کمی به کلاس دارند (ایمز و آرچر، ۱۹۸۸) و از استراتژیهای یادگیری، کمتر استفاده  می کنند و به دنبال پاداش های بیرونی از قبیل کسب نمرات بالا هستند (پنتریچ و گارسیا،۱۹۹۱) و بر خود، دیگران و شکست تمرکز دارند. اما در جهت گیری پرهیز از شکست، هدف فرد صرفاً این است که در درس و تحصیل شکست نخورد (الیوت و هارکیویچ،۱۹۹۷).

از سویی نظریه ی خود تنظیمی یادگیری به این نکته توجه می کند که چگونه دانش آموزان شخصاً فرایند یادگیری خویش را فعال نموده، تغییر می دهند و یا حفظ می کنند. بنابراین خودتنظیمی یادگیری برای تبیین تلاشهای دانش‌‌آموزان در اداره مستقل و نیز بهینه سازی تجارب یادگیری خود آن ها در کلاس به کار می رود.

بنابراین با توجه به اهمیت موضوع در فرایند نظام تعلیم و تربیت، در این مقاله به بررسی رابطه ی میان جهت گیری هدف با خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در میان دختر و پسر دانش آموزان مدارس پیش دانشگاهی شهر شیراز  می پردازیم.[۱]

۱- الیوت و هارکیویچ،۱۹۹۷