مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI :

مقاله بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۹۰ در باروری و ناباروری (JOURNAL OF REPRODUCTION AND INFERTILITY) از صفحه ۹۳ تا ۹۹ منتشر شده است.
نام: بررسی رابطه HLA-G سرمی با موفقیت روش کمک باروری ICSI
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله HLA-G محلول
مقاله بارداری
مقاله تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم
مقاله سرم
مقاله لانهگزینی جنین
مقاله لقاح خارج رحمی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: بارداری، در واقع مانند پیوند عضوی موفق است. عواملی که در عدم دفع جنین موثرند هنوز به خوبی شناخته نشده اند. درصد موفقیت و لانه گزینی جنین حاصل از روشهای کمک باروری نیز ممکن است به همین عوامل وابسته باشد. ملکول HLA-G یکی ازانواع ملکول های MHC کلاس یک غیر کلاسیک است که اخیرا در ارتباط با بارداری مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطالعه مقدار HLA-G محلول در سرم زنان تحت درمان با روش ICSI قبل و بعد از انتقال جنین اندازه گیری و همچنین با مقادیر HLA-G محلول در سرم زنان باردار طبیعی مقایسه شد تا رابطه حضور و غلظت سرمی آن با بارداری موفق تعیین گردد. هدف این مطالعه تعیین نقش HLA-G سرمی و تغییرات غلظت آن در موفقیت یا شکست روشهای کمک باروری است تا در تشخیص، پیشگویی و درمان ناباروری مورد استفاده قرار گیرد.
روش بررسی: نمونه سرمی از ۱۰۷ نفر زن تحت عمل ICSI در گروه آزمایشی قبل و ۱۴ روز بعد از انتقال جنین و ۲۴ نمونه سرمی از زنان باردار طبیعی در گروه کنترل در سه ماهه اول بارداری جمع آوری شد. ایزوفرم های HLA-G1,-G5 محلول و HLA-G محلول توتال با روش الایزای ساندویچ بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی و آزمونهای غیر پارامتریک K-S، یو من ویتنی و ویلکاکسون در سطح معنی داری a=۰.۰۵ استفاده گردید.
نتایج: ویژگیهای دموگرافیک (سن، مدت ناباروری، رژیم درمانی) در گروه آزمایشی با بارداری موفق و ناموفق تفاوت آماری معنی داری نداشت. مقدار HLA-G1,-G5 محلول و HLA-Gمحلول توتال در سرم زنان قبل و بعد از ICSI در گروه با بارداری موفق به ترتیب ۴۷۴±۶۲۸ U/ml، ۱۴۷±۰۵۸:OD قبل و ۵۹۶±۶۹۵U/ml، ۱۳۸±۰۵۷ :ODبعد از ICSI و در گروه بارداری ناموفق به ترتیب ۳۵۷±۵۵۲U/ml، ۱۳۷±۰۴۵ :OD قبل و ۳۹۷±۵۷۲ U/ml، ۱۳۱±۰۴۶ :OD بعد از ICSI بود. به همین ترتیب در گروه کنترل با بارداری طبیعی مقادیر به ترتیب ۵۳۱۶±۴۷۹۲ U/ml و ۱۲۹±۰۴۹ :OD بود. در هیچکدام از موارد فوق تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. پس از بررسی و مقایسه ۲۹ مورد بارداری موفق و ۷۸ مورد بارداری ناموفق، میزان موفقیت بارداری با تغییر غلظت ایزوفرم های HLA-G1,-G5 محلول و HLA-Gتوتال محلول بعد از درمان با روش ICSI در دو گروه ارتباطی نشان نداد.
نتیجه گیری: در زنان تحت درمان با روشهای کمک باروری رابطه معنی داری بین موفقیت بارداری و HLA-G محلول سرمی مشاهده نگردید. بنابراین به نظر میرسد HLA-G سرمی اهمیت تشخیصی چندانی در موفقیت یا شکست این روشها نداشته باشد.