مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز :

مقاله تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در شعر پژوهی (بوستان ادب – علوم اجتماعی و انسانی ) از صفحه ۱۶۱ تا ۱۸۴ منتشر شده است.
نام: تاثیر صورخیال ادبی برنگارگری مکتب شیراز
این مقاله دارای ۲۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ادبیات
مقاله نگارگری
مقاله مکتب شیراز
مقاله صورخیال
مقاله نماد

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
خیال از عناصر اساسی شکل گیری یک اثرهنری است. صورت های خیالی که هنرمندان برای بیان مقاصد و اندیشه های خود به کار می گیرند عموما ریشه در باورهای اساطیری وفرهنگی دارد. ازاین رو میان صورت های خیالی هنرهای مختلف، نوعی قرابت وخویشاوندی برقرار است و غالبا هنرهای مختلف در به کارگیری صورت های خیالی، تحت تاثیر یکدیگر هستند.
ادبیات و نگارگری از دیرباز در خدمت یکدیگر بوده اند. در حاشیه نسخ خطی، برای بیان روشن تر متن ادبی، از تصاویر نگارگری استفاده می شد. در حقیقیت، نگارگری بیان تجسمی متن ادبی بوده و مفاهیم ادبی را با زبان خط ورنگ به تصویر می کشیده است. در مقابل، ادبیات نیز بیان ذهنی و انتزاعی صورت نگاری بوده است.
با توجه به پیوند دیرینه ادبیات و نگارگری، دراین جستار به بررسی تاثیر صور خیال ادبی بر نگاره های مکتب شیراز می پردازیم. به این منظور، ابتدا رابطه ی ادبیات و نگارگری را بررسی کرده سپس چگونگی تاثیر پذیری نگاره های مکتب شیراز را از ادبیات تحلیل می کنیم.
در این پژوهش به این نکته دست یافتیم که ادبیات و نگارگری رابطه ای دیالکتیکی دارند. برای دستیابی به درکی جامع از نگاره ها، باید از مفاهیم ادبی مدد جست و از دیگرسو، نگارگری نیز به مفاهیم ادبی تجسم و عینیت می بخشد. بنابراین می توان گفت متن و نگاره ترجمان یکدیگرند.