مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال :

مقاله اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۶ در پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی) از صفحه ۱۹ تا ۲۶ منتشر شده است.
نام: اثر سطوح متفاوت ویتامین E جیره غذایی بر راندمان مرغ های مادر گوشتی و ایمنی هومورال
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ویتامین E
مقاله مرغ مادر گوشتی آرین
مقاله جوجه درآوری و ایمنی نتاج

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
تعداد ۲۸۰ قطعه مرغ مادر گوشتی سو یه تجاری آرین بصورت تصادفی به هفت گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل شش گروه آزمایشی بودند که جیره های حاوی سطوح ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم را در سنین ۲۶ تا ۳۵ هفتگی دریافت کردند. گروهی هم به عنوان گروه شاهد جیره بدون ویتامین E مکمل را دریافت کرد. تولید و وزن تخم مرغ، باروری، ماندگاری و جوجه درآوری (۳۰ و ۳۵ هفتگی) تحت تاثیر سطح ویتامین E در جیره مرغ های مادر قرار نگرفت. ولی پرندگانی که۴۰ واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم جیره را دریافت کردند در ۳۵ هفتگی جوجه درآوری (بر اساس تخم مرغ بارور) بیشتری در مقایسه با مرغ های مادری داشتند که سطوح ۰ و ۲۰ واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند (به ترتیب ۹۰۷۹% در مقابل ۸۵۰۹% و ۸۶۶۰%). سطوح ویتامین E تاثیری بر تیتر آنتی بادی (IgG) بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل در مرغ های مادر در سن ۳۵ هفتگی نداشت. تیتر آنتی بادی جوجه های یکروزه حاصل از مرغ های مادری که ۶۰ واحد بین المللی ویتامین Eدر کیلوگرم جیره را دریافت کردند بیشتر (p<0.05) از جوجه هایی بود که مادرانشان ۰ و ۲۰ واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که نیاز ویتامین Eدر مرغ های مادر گوشتی آرین جهت تداوم جوجه درآوری مطلوب ۴۰ واحد بین المللی در کیلوگرم جیره و برای به حداکثر رساندن انتقال آنتی بادی از مرغ مادر به نتاج احتمالا بیشتر است.