مقاله بررسی اثرات سیستم H2 – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثرات سیستم H2 – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثرات سیستم H2 – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرات سیستم H2 – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثرات سیستم H2 – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar :

مقاله بررسی اثرات سیستم H_۲ – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در علوم پایه (دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات) از صفحه ۲۹ تا ۴۰ منتشر شده است.
نام: بررسی اثرات سیستم H_۲ – هیستامینرژیک و سیستم های موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ آب در موش های صحرایی نر بالغ نژاد Wistar
این مقاله دارای ۱۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سیستم هیستامینرژیک
مقاله سیستم کولینرژیک
مقاله اخذ آب
مقاله رات

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: نقش نورون های هیستامینرژیک مرکزی در بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیکی مانند ریتم سیر کادین، تنظیم درجه حرارت، یادگیری و حافظه، تنظیم نورواندوکرینی و قلبی – عروقی مشخص شده است. نقش هیستامین اندوژنی در تنظیم تعادل آب بدرستی شناخته نشده است. سیستم کولینرژیک علاوه بر نقش در تنظیم اخذ غذا، در دریافت آب نیز دخالت دارد.
هدف: در تحقیق حاضر میانکنش بین سیستم های موسکارینی کولینرژیک و – H_۲ هیستامینرژیک در تنظیم اخذ آب در رات مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: تمامی حیوانات مورد استفاده به مدت ۲۴ ساعت از آب محروم شده و پس از گذشت دوره محرومیت از آب، داروها بصورت تزریق درون صفاقی و به میزان ۰۵ میلی لیتر تزریق گردیدند. فاصله بین دو تزریق ۱۵ دقیقه می باشد. بلافاصله پس از تزریق داروها، آب در دسترس حیوانات قرار گرفت و میزان مصرف آب در مدت زمان یک ساعت اندازه گیری گردید.
نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تیمار هیستامین (۱-۵ mg/kg wt.) و پیلوکارپین (۱-۱۰ mg/kg wt.) موجب افزایش، در حالیکه رانیتیدین (۱۰-۵۰ mg/kg wt.) و اسکوپولامین (۰۰۱-۱ mg/kg wt.) موجب کاهش میزان اخذ آب در موش ها می گردد. بلوکه شدن گیرنده H_۲ موجب تخفیف پاسخ القا شده توسط هیستامین می شود. پیش تیمار با رانیتیدین موجب تخفیف پاسخ القا شده توسط پیلوکارپین می گردد. گرچه بلوکه شدن فارماکولوژیکی گیرنده های موسکارینی توسط اسکوپولامین قادر به تقویت اثر مهاری القا شده توسط رانیتیدین نمی باشد.
نتیجه گیری: بنابر نتایج تحقیق حاضر میانکنش نزدیکی بین سیستم – H_۲ هیستامینرژیک و موسکارینی کولینرژیک بر میزان اخذ اب در رات ها وجود دارد.