دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر توأم متفورمین و زهرزنبور بر بلوغ آزمایشگاهی فولیکولهای پره آنترال موش :
مقدمه
فولیکولوژنزیس تخمدانی، فرآیندی پویا بوده که با تقسیم و تمایز قابل ملاحظه سلولهای سوماتیک یعنی سلولهای گرانولوزا مشخص می شود. فولیکول در حال تکوین، محیطی مناسب و مطلوب را جهت بلوغ تخمک فراهم می
آورد(.(۷ هدف اصلی اووژنزیس، تولید تخمک شایسته از نظر رشدونموی با قابلیت باروری است. تخمک برای حصول باروری نیاز به ظرفیت از سرگیری میوز و قابلیت تکمیل آن تا مرحله ی متافاز (بلوغ هسته ای) دارد. در
۲۲۸
in vivo
مجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
طول دوره جنینی، تخمک بدوی که خود حاصل تقسیمات میتوزی اووگونی است وارد میوز شده اما در مرحله دیپلوتن اولین تقسیم میوزی یعنی مرحله ژرمینال وزیکول متوقف می شود(.(۱۹ بلوغ میوزی(بلوغ هسته ای) فرآیندی دو مرحله ای است که ابتدا تخمک اولیه، میوز را از سر گرفته و در متافاز تقسیم دوم میوزی متوقف می شود و در مرحله دوم تخمک ثانویه حاصل، در هنگام اوولاسیون و در صورت قرار گرفتن در معرض اسپرم، دومین تقسیم
میوزی خود را تکمیل نموده و تخمک بالغ را پدید
می آورد .(۲۴) امروزه کشت آزمایشگاهی تخمک ( in ( vitro maturation یکی از مؤثرترین روشها در درمان
اختلالات باروری بوده و گامی مؤثر جهت کمک به بیمارانی چون مبتلایان به پلی کیستیک تخمدان و یائسگی زودرس است. متفورمین دارویی ضد دیابت از دسته ی
(بای گوانیدها) است که به طور گسترده ای به عنوان یک فاکتور حساس کننده به انسولین، در کنترل دیابت نوع ۲
مصرف می شود .(۱۵) متفورمین گلوکونئوژنز را می کاهد، که به کاهش برون دهی گلوکزی کبد می انجامد. سایر فعالیتهای فارماکولوژیکی متفورمین، شامل افزایش اکسیداسیون گلوکز و ذخیره آن به صورت گلیکوژن و چربی است و نیز این دارو موجب مهار اکسیداسیون اسیدچرب می گردد. متفورمین جذب روده ای گلوکز را کاهش می دهد که به نرمال سازی میزان گلوکز خون کمک می کند(.(۲۶ اثرات متعدد متفورمین در اکثر بیماران
PCOS منجر به کاهش مقادیر آندروژن محیطی، اعاده سیکلهای قاعدگی و افزایش میزان اوولاسیون خود به خودی و تحت القای کلومیفن سیترات شده است ۱۷) و .(۲۱ متفورمین می تواند فعالیت گیرنده تیروزین-کینازی انسولین را در انواع مختلف سلولها تغییر دهد(.(۱۴
متفورمین همچنین موجب بهبود تنظیم سیکل قاعدگی، افزایش پاسخ دهی تخمدان به درمان با کلومیفن سیترات و القای اوولاسیون می گردد(۲۱ و .(۲۵ بهبودی حاصل از تجویز متفورمین به افزایش حساسیت به انسولین، کاهش
مقادیر انسولین و متعاقب آن کاهش وضعیت هایپرآندروژنیک نسبت داده می شود.
زهر زنبور عسل شامل تنوعی از پپتیدها (شامل ملیتین،
آپامین، سکاپین، MCDP ، ترتیاپین، آدولاپین)، آنزیمها
(فسفولیپاز A2 ، هیالورونیداز،اسید فسفومنواستراز، لیزوفسفولیپاز)، آمینهای فعال (هیستامین، دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین) و ترکیبات دیگر می باشد(.(۵
مطالعات قبلی انجام شده توسط مؤلفین این مقاله (۱) و
دیگر محققین نشان داده است که زهرزنبور در پیشروی تکوین فولیکولهای تخمدان در محیط in vivo ، درمان
PCOS، درمان انسداد مجاری رحم و بهبود نتایج IVF
مؤثر است ۲)، ۳، ۴، ۵ و .(۶ با توجه به اثر مثبت داروی متفورمین، در القای اوولاسیون و رشدونمو فولیکولهای تخمدان، در بیماران و تحت شرایط in vivo و in vitro و
با توجه به اثر مستقیم زهرزنبور عسل بر رشد و بلوغ
فولیکولهای تخمدان و تخمکها در شرایط در این
تحقیق تأثیر توأم این دو به عنوان هدف اصلی کار انتخاب گردید تا هم افزایی آنها مورد بررسی قرار گیرد.
مواد و روشها
موشهای نژاد NMRI با سن ۱۴ روز انتخاب و به روش جابه جایی مهره های گردن کشته شدند. در محیط استریل موشها باز شده و تخمدانها جدا و در محیط کشت قطره ای
-MEM حاوی FBS 5% تحت روغن مینرال قرار گرفتند. فولیکولهای جدا شده از نظر داشتن تخمک گرد و مرکزی و داشتن لایه های سلولهای گرانولوزا، غشای گرانولوزا و لایه ظریف سلولهای تکا و نیز قطر مناسب در زیر میکروسکوپ معکوس تحت بررسی قرار گرفتند.
فولیکولهای مناسب، برداشته شده و به قطره های جدید حاوی محیط کشت -MEM و تمامی مکملها FBS 5%) ، ITS 1% ، (FSH 100 mIU/ml و در زیر روغن مینرال منتقل شدند. سپس ظروف کشت حاوی فولیکولها به مدت
۱۲ روز در انکوباتور ۳۷ درجه سانتی گراد و CO2 5%
۲۲۹
مجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران)
نگهداری شدند ۸) و .(۲۲ قطر فولیکولها در روزهای صفر، دوم و چهارم کشت توسط اکولر مدرج، با بزرگنمایی ۱۰۰
میکروسکوپ معکوس و با محاسبه دو قطر عمود بر هم بر حسب میکرومتر تعیین شد .(۸) با استفاده از تریپان بلو
۰/۴ درصد فولیکولهای دژنره، آسیب دیده و زنده بر اساس شدت رنگ پذیری تعیین شدند و پس از پایان این مرحله و جمع بندی نتایج حاصله مناسب ترین اندازه فولیکولی جهت مطالعات بعدی اندازه بین ۱۲۰ تا ۱۷۰ میکرومتر در نظر گرفته شد. دژنره شدن فولیکولها توسط فاکتورهایی نظیر میزان رشد و پراکندگی سلولهای گرانولوزا، تیرگی و روشنی سلولهای گرانولوزا، چسبندگی فولیکولها به ظرف کشت، وجود فضاهای مملو از مایع، تشکیل حفره آنتروم و عدم اوولاسیون زودهنگام، در طی ۱۲ روز از کشت به صورت هر دو روز یکبار، در زیر میکروسکوپ معکوس بررسی شد .(۲۰) جهت القای تخمک گذاری و بلوغ تخمک، در روز دوازدهم، محیط قطره ها با محیط حاوی hCG 1 .5 IU/ml و rEGF 20 ng/ml تعویض شد ۱۱) و (۲۲ و ۱۶ تا ۴۸ ساعت بعد، چگونگی بلوغ تخمکهای اووله شده بررسی گردید .(۲۳) با توجه به اینکه هدف اصلی بررسی اثر همزمان زهر و متفورمین بوده است؛ غلظت مناسب برای متفورمین به منظور بلوغ آزمایشگاهی تخمک، غلظت ۱۰-۵ M در نظر گرفته شد((۱۶؛ و از بین
دزهای مختلف زهر زنبور پس از انجام آزمایشهای
دزسنجی، غلظت ۱ g/ml برای آزمایش در این تحقیق مناسب تشخیص داده شد. تغییرات قطر فولیکول در روزهای دوم و چهارم کشت، میزان بقا، دژنراسیون، تشکیل آنتروم و تعداد تخمکهایGV، M و M به دست آمده در هر گروه و بین گروهها، با آزمون one way Anova در داخل گروه و بین گروهها سنجیده شد. از نظر آماری در آزمون های فوق (P< 0/05) معنی دار محسوب شد. برای آنالیز آماری و رسم نمودارها به ترتیب از نرم افزارهای
SPSS و Excel استفاده شد.
جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
*** ۳۵۰
۳۰۰ Diameters(micrometer)
** ۲۵۰
control 200
metformin 150
۱۰۰
۵۰
۰
day4 day2 day0
نمودار-۱ مقایسه قطر متوسط فولیکولها بین گروههای کنترل و
متفورمین در روزهای دوم و چهارم کشت که حاکی از رشد معنی دار
فولیکولها در گروه متفورمین نسبت به گروه کنترل است.
(Mean ±SEM) (**P<0.01, ***P<0.001)
۳۵۰
* ۳۰۰ Diameters(micrometer)
* ۲۵۰
۲۰۰
control
BV 150
۱۰۰
۵۰
۰
day4 day2 day0
نمودار -۲ مقایسه قطر متوسط فولیکولها بین گروههای کنترل و
زهرزنبور((BV در روزهای دوم و چهارم کشت که حاکی از رشد
معنی دار فولیکولها در گروه زهرزنبور نسبت به گروه کنترل است.
BV = Bee venom (Mean ±SEM) (*P<0.05)
نتایج
قطر فولیکولها به مدت ۴ روز در گروه کنترل و گروههای تیماری متفورمین، زهرزنبور و هم افزایی متفورمین با زهرزنبور سنجیده شد. قطر متوسط فولیکولهای گروه کنترل در روز دوم کشت برابر ۱۷۱/۵۲±۲۹/۷۳ m و در گروه متفورمین برابر ۲۰۹/۶۷±۱۴/۴ m می باشد که حاکی از اختلاف معنی دار((P <0/01 میان این دو گروه است. همچنین قطر متوسط فولیکولهای گروه کنترل در روز چهارم کشت برابر ۲۳۹/۹۷±۶۵/۸۴ m و در گروه متفورمین برابر ۲۸۶/۵۷±۶۶/۸۲ m بود که اختلافی معنی دار((P <0/001 میان این دو گروه را نشان می دهد(نمودار
.(۱ قطر متوسط فولیکولهای گروه زهرزنبور در روز دوم کشت برابر ۲۰۶/۶۴±۳۴/۵۱ m بود که حاکی از اختلاف معنی دار((P <0/05 بین این گروه با گروه کنترل است.
همچنین قطر متوسط فولیکولهای گروه زهرزنبور در روز
۲۳۰
مجله پژوهشهای جانوری (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
چهارم کشت برابر ۲۷۷/۴۳±۶۱/۹۹ m بوده که بیانگر تفاوتی معنی دار((P <0/05 میان این گروه با گروه کنترل است (نمودار .(۲ قطر متوسط فولیکولهای گروه هم افزایی متفورمین-زهرزنبور در روز دوم کشت برابر m
۲۱۵/۸۹±۲۷/۱۶ بود که حاکی از اختلاف معنی دار(<0/05 (P بین این گروه با گروه کنترل است. همچنین قطر متوسط فولیکولهای گروه هم افزایی متفورمین-زهرزنبور در روز چهارم کشت برابر ۲۹۱/۶۱±۲۶/۳۴۹ m بوده که بیانگر تفاوتی معنی دار((P <0/01 میان این گروه با گروه کنترل است(نمودار .(۳ بین گروههای تیماری، از نظر تفاوت در قطر متوسط فولیکولها، هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. درصد زنده ماندن فولیکولها در گروه کنترل
۶۴/۱۰) درصد)، گروه متفورمین ۷۱/۱۱) درصد)، گروه زهر زنبور ۵۹/۰۹) درصد) و گروه هم افزایی متفورمین-
زهرزنبور ۶۴/۸۳) درصد) است که در هیچ گروهی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری دیده نشد. درصد ماندگاری در گروههای تیماری متفورمین و هم افزایی متفورمین-زهرزنبور افزایش و در گروه تیماری زهرزنبور کاهش یافته بود و بنابراین بین گروه تیماری متفورمین، با گروه تیماری زهرزنبور تفاوت معنی دار بود(.(P <0/05
درصد تشکیل آنتروم در گروه کنترل ۴۶) درصد)، در گروههای تیماری متفورمین(۴۸/۴۳ درصد)، گروه زهرزنبور(۴۴/۲۳ درصد)، و گروه متفورمین-زهرزنبور(۴۶
درصد) است که هیچ اختلاف معنی داری میان گروهها دیده نشد. درصد تخمکهای GV مشاهده شده در گروه کنترل ۵۲) درصد)، در گروههای تیماری متفورمین ۳۱/۲۵)
درصد)، گروه زهرزنبور(۳۴/۶۱ درصد) و گروه متفورمین-
زهرزنبور ۳۳/۹) درصد) بود (جدول .(۱ درصد بقای GV
در گروه تیماری متفورمین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (P <0/001) (نمودار .(۴ درصد بقای
GV در گروههای زهرزنبور و گروه هم افزایی زهرزنبور-
متفورمین نیز نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت((P <0/01 (نمودار .(۴ درصد تکوین هسته
ای و پیشروی تخمکهای فولیکولها تا مرحله M در گروه کنترل((%۳۲، گروه متفورمین((%۴۵/۳۱، گروه زهر زنبور(۴۴/۲۳ درصد) و گروه هم افزایی متفورمین-زهر زنبور(۴۲/۳۷ درصد) بوده است(جدول.(۱ درصد تکوین هسته ای تخمک تا مرحله ی M در هر سه گروه تیماری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت اما این اختلاف معنی دار نبود. بین گروههای تیماری نیز تفاوت معنی داری مشاهده نشد. درصد تکوین هسته ای و پیشروی تخمکهای فولیکول تا مرحله ی M در گروه کنترل((%۱۶، گروه متفورمین(۲۳/۴۴ درصد)، گروه زهرزنبور(۲۱/۱۵ درصد) و
گروه هم افزایی متفورمین-زهرزنبور(۲۳/۷۳ درصد) است.
درصد تکوین هسته ای تخمک تا مرحله ی M در هر سه گروه تیماری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت اما این اختلاف معنی دار نبود. بین گروههای تیماری نیز تفاوت معنی داری مشاهده نشد (جدول .(۱
اشتراک‌گذاری:
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
