مقاله پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
با گسترش صنعتی شدن کشورها و افزایش تولید گازهای گلخانهای به تدریج اثرات اقلیمی ناگوار آن همچون افزایش دمای کره زمین و وقوع پدیدههای حدی شدید بر بشر هویدا گردید. تغییر اقلیم دارای تأثیری مستقیم بر عوامل اقلیمی نظیر دمای هوا، بارش و ; است. در این تحقیق اثرات احتمالی تغییر اقلیم بر دمای بیشینه، کمینه و تعدادروزهای یخبندان در دورههای آتی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین علت تأثیر تغییر اقلیم تحت ۳ سناریویA2 ، B1 و A1B و برای ۳ دوره ۲۰۳۹-۲۰۱۰، ۲۰۶۹-۲۰۴۰ و ۲۰۹۹-۲۰۷۰ به وسیله استفاده از ریزمقیاس نمایی آماری و خروجیهای مدل گردش عمومی هوا HadCM3 در ایستگاه سینوپتیک شهرکرد به کمک مدل LARS-WG 2 درجه سانتیگراد مربوط مورد بررسی واقع شد. نتایج حاصله نشان میدهند که بیشترین افزایش به میزان ۶/۳۱ درجه سانتیگراد مربوط به سناریوی A2 برای ماه ژوئن است و کمترین افزایش به سناریوی B1 برای ماه ژوئن به میزان ۳/۵۶ درجه مربوط میشود، این در حالی است که سناریوی A1B 6 حاکی از افزایش ۵/۴۶ درجه ای در ماه اوت در بدترین حالت خود (دوره ۲۰۹۹-۲۰۷۰ ) برای دماهای بیشینه است. نتایج حاصله حاکی از آن است که حداکثر افزایش در میانگین – دمای بیشینه تا سال ۲۱۰۰ در این حوضه برابر با ۶/۳۳ درجه سانتیگراددر دمای کمینه، طی این صد سال در ماه ژوئن میباشد. علاوه بر این تمامی سناریوها گویای کاهش چشمگیر تعداد روزهای یخبندان است به طوری که در خوشبینانه ترین حالت ۸ روز از ۱۱۶ روز در میانگین دوره پایه تحت سناریو B1 برای دوره ۲۰۳۹-۲۰۱۰ کاهش یافته – و تحت سناریوی A2 در بدبینانه ترین وضع تا سال ۲۱۰۰ به میزان ۴۵ روز از تعداد روزهای پایه یخبندان (۱۱۶ روز) کاسته خواهد شد.