مقاله پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
استان کرمان بدلیل قرار گیری در عرضهای جغرافیایی پایین وکثرت ساعات آفتابی بطور بلقوه سرشار از منبع انرژی خورشیدی می باشد. به همین دلیل مطالعه ارزیابی تابش خورشیدی در این منطقهبرای کاربردهای بلقوه انرژی خورشیدی مورد توجه است. در اینتحقیق پتانسیل انرژی خورشیدی استان کرمان با استفاده از دادههای ماهواره ایMeteosat-6 بر روی نصف النهار ۵۷ درجه شرقی،که در بین ماهواره های هواشناسی زمین آهنگ بهترین موقعیت رانسبت به کشور ایران دارد، در سال ۲۰۰۵ مورد ارزیابی قرار گرفته است. برآوردهای روزانه شار تابش خورشیدی در سطح افقی به کمک الگوریتمHeliosat-2و مشاهدات ایستگاهی از ۱۴ ایستگاه تابش سنجی موجود در استان کرمان برای اعتبارسنجی نتایج مورد استفاده قرار گرفته است. بعنوان مثال نتایج نشان داد، که مقدار میانگین خطای اریبیMBE)و جذر میانگین مربع خطاRMSE)الگوریتم Heliosat-2 برای ایستگاه کرمان به ترتیب برابر -۴/۸۳و۱۵/۶۷درصد می باشد. همچنین نسبت شار تابش رسیده به سطح زمین به شار تابش رسیده به بالای جو برای این ایستگاهها محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که تمامی ایستگاهها بیش از ۶۰ درصد تابش کلی را دریافت نموده اند، که حاکی از پتانسیل دریافت انرژیخورشیدی بالا در اکثر مناطق استان می باشد. همچنین مقادیر میانگین سالانه و فصلی تابش رسیده به سطح زمین برای این ۱۴ ایستگاه محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که در فصل بهار بیشترینمقدار تابش رسیده به سطح زمین مربوط به ایستگاه بافت و زرند ودر فصل تابستان مربوط به ایستگاه شهربابک و زرند و در فصل پاییز مربوط به ایستگاه ارزوئیه و جیرفت و در فصل زمستان مربوط به ایستگاه انار و زرند می باشد