مقاله آشنایی با سوپر جاذب ها و نقش آن در توسعه کشاورزی ( محصول مطالعاتی : عملکرد خیار درختی )

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آشنایی با سوپر جاذب ها و نقش آن در توسعه کشاورزی ( محصول مطالعاتی : عملکرد خیار درختی ) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آشنایی با سوپر جاذب ها و نقش آن در توسعه کشاورزی ( محصول مطالعاتی : عملکرد خیار درختی )  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آشنایی با سوپر جاذب ها و نقش آن در توسعه کشاورزی ( محصول مطالعاتی : عملکرد خیار درختی )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آشنایی با سوپر جاذب ها و نقش آن در توسعه کشاورزی ( محصول مطالعاتی : عملکرد خیار درختی ) :

چکیده

امروزه در دنیا به دلیل محدودیت منابع آبی و خشکسالی و رشد روز افزون جمعیت، باعث شده است تا نیاز به محصولات غذایی افزایش یابد، در نتیجه اجرا پروژه های آبیاری و راه کارهایی که باعث نحولی در توسعه کشاورزی می شود از اهمیت ویژه ای برخوردار شود. از آنجا که ایران کشوری نیمه خشک است و میزان بارندگی سالانه در حال کاهش است و ما شاهد کمبود رطوبت در فصل رشد گیاه هستیم که موجب کمبود شدید عملکرد گیاهان زراعی شده است. بر این اساس در این نحقیق به ارائه راهکاری برای بالا بردن بهره وری گیاه از آب موجود در خاک و افزایش ظرفیت نگه داری آب در خاک در مناطق نیمه خشک اشاره شده است، که یکی از راه های مطمئن و با صرفه از لحاظ اقتصادی استفاده از مواد سوپر جاذب ها می باشد. به منظور مطالعه اثرات دو سوپر جاذب استاکوزورب و تراکوتم بر خصوصیات گیاهچهای و عملکرد خیار گلخانهای آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در گلخانه شهرک صنعتی شهرستان فردوس (خراسان جنوبی) اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که کاربرد سوپرجاذب ها باعث افزایش درصد و سرعت جوانه زنی افزایش ارتفاع بوته، کاهش میزان هدر روی آب و افزایش کسر زهکشی، می شود و بیشترین عملکرد بوته ها در آبیاری ۶۰ درصد با بستر حاوی سوپر جاذب تراکوتم با میزان هیدروژل توصیه شده بدست آمد. هدف نهایی از اجرا این پروژه اصلاح خاک های خشک و غیر قابل کشت و نجات آن ها از خشکسالی با کمترین هزینه می باشد و همچنین افزایش کمی و کیفی محصولات باغی و زراعی که نقش اساسی در تولید ملی را دارند، بوده است.

واژگان کلیدی: سوپر جاذب ها، عملکرد خیار درختی، توسعه کشاورزی، افزایش تولید ملی.

(Huttermann. A., Zommorodi, 1999

مقدمه

در دنیای امروز در کشاورزی از بقایای خود گیاهان و مواد مختلف به عنوان مواد افزودنی برای بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی خاک استفاده می شود. علاوه بر این در مناطق خشک و نیمه خشک که قسمتهای وسیعی از کشور ما ایران نیز جزء آن می باشد، کمبود رطوبت در فصل رشد گیاهان موجب کمبود شدید عملکرد گیاهان به خصوص گیاهان زراعی میشود. بنابراین استفاده بهینه از روشهای آبیاری و اصلاح خاک امری اجتناب ناپذیر است. یکی از موارد افزودنی در زمینه جذب آ ب، پلیمری با نام سوپر جاذب آب (هیدروژل) میباشد که استفاده از این پلیمر نتایج شگفت انگیزی در صرفه جویی مصرف آب و افزایش کمی و کیفی محصولات باغی و زراعی و همچنین فضای سبز و جنگلکاریها دارد.رزینهای سوپرجاذب (سوپرآب) مواد اصلاحکننده جدیدی هستند که به تازگی کاربرد وسیعی پیدا کردهاند. این هیدروژل ها، پلیمرهایی به شدت آبدوستاند که ضمن برخورداری از سرعت و ظرفیت زیاد جذب آب، به مثابه آب انبارهای مینیاتوری عمل کرده و در موقع نیاز ریشه، به راحتی آب و مواد غذایی محلول در آب را در اختیارریشه گیاه قرار میدهند. مقدار آبی که در خاک ذخیره میشود به ظرفیت نگهداری رطوبت خاک نیز بستگی دارد. استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب به سالها قبل باز می گردد. استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب های صنایع غذایی و نساجی و استخراج معادن گزارش گردیده است. این مواد همچنین در پزشکی و در ترکیب داروهایی که نیاز به کنترل آزادسازی مواد مؤثره دارند به کار می رود. ازموارد دیگر کاربرد آنها می توان به استفاده بعنوان کاتالیزور در برخی واکنش هادر ترکیب رزینهای تبادل کننده یونها و در اطفاء حریق اشاره نمود .در کشاورزی از پلیمرهای سوپر جاذب بعنوان یک ماده افزودنی به خاک بعنوان مخزن عناصر غذایی و نیز بعنوان جاذب آب در خاک استفاده می شود. خواص این مواد وابسته به عوامل زیادی از جمله خصوصیات ترکیبی و شیمیایی آنها ، بافت خاک، گونه گیاهی و نیز فاکتورهای محیطی، می باشد. پلیمرهای سوپر جاذب از نوع پلی اکریل امید جزو این دسته مواد بوده که بعنوان جاذب آب در افزایش ظرفیت نگهداری و جذب آب در خاک مورد استفاده قرار می گیرند و این خصوصیت برای مقابله با شرایط کم آبی و کاهش اثرات سوء تنش خشکی در گیاهان زراعی اهمیت بسزایی دارد. Chatzopoulos et (al,2000)سرعت تجزیه بیولوژیکی پلیمرهای سوپر جاذب در خاک به ابعاد خاکدانه و میزان مواد آلی بستگی دارد. همچنین با کاهش اکسیژن خاک و در نتیجه کاهش فعالیت باکتری ها سرعت تجزیه بیولوژکی پلیمرهای سوپر جاذب نیز کاهش می یابد. ماندگاری پلیمرهای سوپر جاذب از ۲ سال در خاکهای درشت بافت تا ۳ سال در خاکهای ریز بافت است ( Woodhouse, J. and (Johnson, 1991 پلیمرهای سوپرجاذب بر میزان نفوذ آب در خاک، وزن مخصوص ظاهری و ساختمان خاک((Helalia ,1988 و نیز میزان تبخیر از سطح خاک تاثیر می گذارند. هدف اصلی از افزودن پلیمرهای سوپر جاذب به خاک، بالا بردن ظرفیت نگهداری آب در خاک است. هاترمن و همکاران در سال ۱۹۹۹ گزارشی کردند که افزودن پلیمرهای سوپر جاذب به خاک شنی

موجب افزایش ظرفیت نگهداری آب می گردد.(

مزایای کاربرد سوپرجاذب ها:

-۱ ممانعت از فرسایش خاک

-۲ جلوگیری از شسته شدن و هدر رفتن مواد غذایی خاک

-۳ کاهش تاثیرات منفی حاصل از نمک خاک و کاهش شوری (EC) در خاک

-۴ جذب بهتر مواد غذایی از طریق ریشه و افزایش راندمان استفاده از کود های طبیعی

-۵ افزایش شاخص جوانه زنی و سهولت در جوانه زنی

-۶ افزایش تاثیر کودها و آفت کشها به میزان بسیار چشمگیر

-۷ کاهش تاثیرات منفی ناشی از تنش خشکی

-۸ کاهش چشمگیر مصرف آب و جلوگیری ازاتلاف آب در حدود % ۵۰-۷۰

-۹ افزایش کمی وکیفی محصول و در نتیجه درآمد بالاتر

با اینکه سوپرآب، تحت فشار هم قادر به نگهداری آب جذب کرده خود است، بهمحض نیاز ریشه، آب را به سهولت در اختیار آن قرار میدهد. سوپرآب با جذب سریع آب و حفظ آن، بازده جذب آب ناشی از بارندگیهای پراکنده را بالا برده و در صورت آبیاری خاک، فواصل آبیاری را نیز افزایش میدهند. مقدار این افزایش به شرایط فیزیکی خاک، آب و هوای منطقه و میزان مصرف سوپرجاذب در خاک، بستگی دارد. استفاده از سوپرآب در کاشت نشاء و نهال، تنش های رطوبتی را از بین برده و به سازگاری نباتات کاشته شده با محیط کمک مینماید. با توجه به pH نزدیک به خنثای سوپرآب که بین ۶ تا ۷ است، اثر سوء بر خاک نداشته و هیچگونه سمیتی نیز ندارد. این سوپرجاذبها پس از ۳ تا ۵ سال، بسته به نوع آن و ترکیب خاک، توسط میکروارگانیسمها تخریب میشوند و لذا آلودگی زیستمحیطی ایجاد نمیکنند.