مقاله اولویت بندی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در راستای تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ صنعت نفت با استفاده از مدل AHP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اولویت بندی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در راستای تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ صنعت نفت با استفاده از مدل AHP دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اولویت بندی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در راستای تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ صنعت نفت با استفاده از مدل AHP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اولویت بندی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در راستای تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ صنعت نفت با استفاده از مدل AHP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اولویت بندی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در راستای تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ صنعت نفت با استفاده از مدل AHP :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
امروزه توسعه منابع انسانی یکی از الزامات اساسی در موفقیت عملکرد سازمان ها به شمار می آید . لذا در دنیای امروز کشورها استراتیی های خاص و متنوعی را برای نیل به توسعه همه جانبه منابع انسانی در دستور کار خود قرار داده اند تا از این رهگذر به توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دست یازند. با توجه به چشم انداز ۱۴۰۴ جمهوری اسلامی ایران و تبیین این چشم انداز در صنعت نفت نمی توان نقش و جایگاه مهم و حیاتی نیروی انسانی را در دستیابی به چشم انداز ۲۰ ساله نادیده انگاشت. لذا هدف از تالیف پژوهش حاضر تبیین توسعه منابع انسانی در صنعت نفت می باشد. در این تحقیق ابتدا شاخص هایی شامل یادگیری، عملکرد و تغییر برای ارزیابی فاکتورهای توسعه منابع انسانی از نظریات هلتون استخراج شد آنگاه محققان ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی به گردآوری نظریات ۱۰۰ نفر از کارشناسان ذیربط در خصوص اولویت هر یک از شاخص های توسعه منابع انسانی نسبت به یکدیگر و نیز میزان تاثیر بخشی فاکتورهای توسعه منابع انسانی در هر یک از شاخص های تعیین شده ژرداخته اند. سپس اطلاعات بدست آمده در قالب مدل تصمیم گیری چند معیاره AHP مورد ارزیابی و اولویت بندی نهایی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که تمرکز زدایی و تفویض اختیار ، توسعه قابلیت های توانمندسازی در افراد و سیستم ها ، یکپارچه سازی توسعه فردی و توسعه سازمانی، ایجاد تعادل بین تغییر و انطباق، حداکثر سازی فرصت های یادگیری در افراد از طریق بکارگیری مکانیسم های متنوع به ترتیب در رده های اول تاپنجم اولویت قرار می گیرند.