مقاله بررسی منابع تأمین مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی منابع تأمین مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی منابع تأمین مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی منابع تأمین مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی منابع تأمین مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران :

تعداد صفحات:۱۶
چکیده:
شرکت ها برای گسترش فعالیت و سرمایه گذاری نیازمند تعامل با بازارهای مالی برای جذب سرمایه هستند. نقش سرمایه به عنوان یکی از ارکان رشد و توسعه اقتصادی پذیرفته شده است. مدیران مالی می توانند با شناخت منابع مختلف تامین مالی اقدام به حداکثر نمودن ثروت سهامداران نمایند. یکی از مسائل مهم مرتبط با تشکیل سرمایه و سرمایه گذاری تامین مالی آن است. پژوهش حاضر به بررسی منابع مختلف تامین مالی شامل وام کوتاه مدت, وام بلند مدت و انتشار سهام و مقایسه آنها با یکدیگر در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی ۸۹-۱۳۸۳ می پردازد. لازم به توضیح است که صدور اوراق مشارکت نیز به عنوان یک روش تامین مالی در کشور مطرح است ولی از آنجایی که دفعات و میزان آن نسبت به سایر روش ها ناچیز بوده در این پژوهش مورد مطالعه قرار نگرفته است. بر این اساس, پس از مروری جامع بر ادبیات موضوعی, اطلاعات لازم برای نمونه آماری با استفاده صورت های مالی حسابرسی شده شرکت ها و برخی نرم افزارهای بورسی جمع آوری گردید. در نهایت از روش های آماری آزمون فریدمن (friedman Test) , آزمون ککران (Cochran Test) و محاسبه فاصله اطمینان ۹۵% برای بررسی و مقایسه منابع مختلف تامین مالی استفاده شد. نتایج آزمون های مذکور نشان می دهد از میان منابع تامین مالی , وام بلند مدت نسبت به سایر روش های تامین مالی چه از لحاظ دفعات بکارگیری و چه از لحاظ مبلغ طی سال های مورد بررسی برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران, بهترین روش بوده است.