مقاله بررسی اثر آللوپاتیک برگ سه رقم صنوبرP. nigra Italica62/149)Populus. deltoides Marsh72/51) بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر آللوپاتیک برگ سه رقم صنوبرP. nigra Italica62/149)Populus. deltoides Marsh72/51) بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر آللوپاتیک برگ سه رقم صنوبرP. nigra Italica62/149)Populus. deltoides Marsh72/51) بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر آللوپاتیک برگ سه رقم صنوبرP. nigra Italica62/149)Populus. deltoides Marsh72/51) بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر آللوپاتیک برگ سه رقم صنوبرP. nigra Italica62/149)Populus. deltoides Marsh72/51) بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار :

تعداد صفحات:۲۵
چکیده:
به منظور بررسی تاثیر آللوپاتیک عصاره برگ و ریشه صنوبر بر برخی ویژگی های جوانه زنی و رشد گل همیشه بهار در سال ۱۳۹۲ دو آزمایش جداگانه در شرایط آزمایشگاهی (بذر) و گلخانه ای (مرحله فنولوژیکی ۴ برگی گل همیشه بهار) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با ۳ تکرار در آزمایشگاه دانشگاه آزاد واحد شیروان و گلخانه شهرداری بجنورد به اجر درآمد. در این تحقیق از محلول ۱:۱۰ گرم حاصل از پودر برگ سه رقم صنوبر به عنوان محلول پایه برای ساخت سایر غلظت ها استفاده شد. تیمارها در هر دو مطالعات آزمایشگاهی و گلخانه ای شامل غلظت هایی در ۵ سطح شامل آب مقطر (کنترل) و عصاره آبی برگ سه رقم صنوبر (۲۵،۵۰،۷۵ و ۱۰۰ درصد) مورد مطالعه قرار گرفت که با افزایش غلظت عصاره، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک گیاهچه روند کاهشی داشت و نیز در مطالعات گلخانه ای شاخص های اندازه گیری شامل زمان گلدهی، تعداد گل، وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی بودند نتایج آزمایش اول نشان داد که عصاره آبی برگ سپیدار کمترین و صنوبر شرقی بیشترین اثر بازدارندگی در غلظتهای ۷۵ و ۱۰۰ درصد را بر روی شاخص های جوانه زنی و رشد همیشه بهار داشت و در غلظت های پایین تر صنوبر شرقی بیشترین بازدارندگی را نسبت به صنوبر تبریزی نشان داد و به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت و نتایج آزمایش دوم نشان داد که شاخص های رشد گل همیشه بهار در مرحله چهار برگی در مقایسه با تیمار شاهد با افزایش غلظت عصاره برگ نسبت به تبریزی کاهش یافت