مقاله بررسی اثر زنده مانی لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در ماست پروبیوتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر زنده مانی لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در ماست پروبیوتیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر زنده مانی لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در ماست پروبیوتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر زنده مانی لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در ماست پروبیوتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر زنده مانی لاکتوباسیلوس رامنوسوس بر کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در ماست پروبیوتیک :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
آفلاتوکسین ها گروهی از ترکیبات بسیار سمی میباشند که درخوراک دام و مواد غذایی یافت می شوند. به واسطه مشکلات مربوط به مباحث ایمنی، استفاده ازروش های فیزیکی و شیمیایی برای حذف مایکوتوکسین ها ازموادغذایی آلوده، محدود می باشد. توکسینزدایی میکروبی یکی ازروشهای حذف آفلاتوکسینها ازجمله آفلاتوکسینM1 محسوب می شود. گزارشات نشان دهنده آن است که برخی ازنژادهای باکتریهای اسید لاکتیک ازطریق جذب سطحی آفلاتوکسینها به دیواره سلولی خود، میتوانند درحذف آنها مؤثر باشند. دراین تحقیق به بررسی توانایی باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس در میزان جذب آفلاتوکسینM1 در ماست پروبیوتیک پرداخته شد. بدین منظورحدود ۸ ۱۰ cfu/mlاز این باکتری و نیز باکتری های آغازگر به شیرپس چرخ بازسازی شده فاقد آفلاتوکسینM1تلقیح شد. سپس نمونه ها با غلظتهای۰/۱و۰/۵و۰/۷۵ppb آفلاتوکسین m1 آلوده شدند. غلظت آفلاتوکسین باقیمانده در سوپرناتانت نمونه های ماست در روزهای اول، هفتم، چهاردهم و بیست و یکم پس از تولید ماست، توسط روش الایزای رقابتی تعیین شد. یافتههای حاصل ازاین تحقیق نشان داد هرچند، هم باکتری پروبیوتیک مورد آزمون لاکتوباسیلوس رامنوسوس زیرگونهGG و هم آغازگرهای معمولی ماست (استرپتوکوکوس ترموفیلوس و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس) قادر به جذب سم میباشند، توانایی باکتری پروبیوتیک در جذب مقادیر بالای سم در مقایسه با آغازگرهای ماست به لحاظ آماری معنیدار بوده و بیشتر می باشد.