مقاله بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان یزد با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان یزد با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان یزد با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان یزد با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان یزد با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD) :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
بیو تکولوژی مدرن به دنبال استفاده گسترده از تنوع ژنتیکی می باشد تا با استفاده از ویژگی های مناسب در گونه های وحشی به اصلاح گیاهان زراعی بپردازد. تکنولوژی مارکر شانسی برای تشخیص صحیح و سریع ژن ها فراهم کرده و قادر به انتخاب مناسب در جهت افزایش تنوع ژنتیکی می باشد. تکنولوژی مارکر برای تعیین ارتباط بین سطح تنوع ژنتیکی در یک گیاه و قابلیت تغییر آن در ارتباط با شرایط متغییر محیط قابل استفاده است. در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی شیرین بیان از نشانگر مولکولی رپید که مبتنی بر پی سی آر است استفاده شده است. استخراج دی ان ای از اکوتیپ های شیرین بیان به روش وینه پنیکس انجام شده و با ۳ آغازگر تصادفی تکثیر ژنوم نمونه ها انجام شد. سپس الکتروفورز ژل آگارز و رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید صورت پذیرفت و قطعات تکثیر شده ژنوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس حضور و عدم حضور باندها رتبه بندی انجام شده و با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و نی ماتریس تشابه تشکیل شد. دندوگرام بر اساس روش یو پی جی ام ای ارقام را به ۲ گروه متمایز قرار داد. نتایج به دست امده نشان می دهد بیشترین تعداد باند به دست آمده مربوط به آغازگر OPU-12 و کمترین تعداد باند به دست آمده مربوط به آغازگر OPK-19 است.