مقاله ارزیابی توان توسعه و آمایش سرزمین حوزه آبخیز مراوهتپه استان گلستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی توان توسعه و آمایش سرزمین حوزه آبخیز مراوهتپه استان گلستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی توان توسعه و آمایش سرزمین حوزه آبخیز مراوهتپه استان گلستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی توان توسعه و آمایش سرزمین حوزه آبخیز مراوهتپه استان گلستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی توان توسعه و آمایش سرزمین حوزه آبخیز مراوهتپه استان گلستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی :

چکیده:

در آمایش حوزه آبخیز مراوهتپه که مساحت آن ۱۹۴۴۴ هکتار است، نقشه طبقات ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، جهت جغرافیایی، نقشه خاک، تیپ و تراکم پوشش گیاهی به روش دوتایی با هم ترکیب شده و در نهایت ۴۲۲ واحد زیست

محیطی بدون تکرار به عنوان واحدهای کاری ارزیابی توان و مدیریت کاربری زمین تفکیک و نقشهبندی گردید. ارزیابی توان اکولوژیک برای کاربریهای کشاورزی، جنگلکاری، آبزیپروری، تفرج گسترده، تفرج متمرکز، توسعه شهری، حفاظت و برونزد سنگی صورت پذیرفت و با ملاحضات اقتصادی و اجتماعی منطقه، کار آمایش سرزمین حوزه به پایان رسید. در نهایت مرتع و کشاورزی بیشترین سهم مساحتی در حوضه را به خود اختصاص دادند.

کلمات کلیدی: آمایش سرزمین، واحدهای زیست محیطی، ارزیابی توان اکولوژیکی، حوزه آبخیز مراوهتپه

مقدمه:

ناپایداری توسعه جوامع بشری در دو قرن اخیر (پس از انقلاب صنعتی) و پیامدهای زیانبار آن که تابعی از متغیرهای جمعیت، سرانه و اصلاح الگوی مصرف است، توجه به اصل پایداری را هر چه بیشتر مورد تأکید قرار میدهد. در آغاز، رشد و توسعه معادل هم در نظر گرفته میشدند، به طوری که سازمان ملل متحد رشد شش درصدی را برای بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی و محیطی کشورهای توسعه نیافته لازم میدانست .[۱۱] اما امروزه با توجه به ناکارآمدی این نظریه، دیدگاهها و نظریات مختلفی ارائه شده که از آن جمله میتوان به توسعه پایدار اشاره کرد. با بروز ضایعات زیست محیطی و کاهش سطح عمومی زندگی طی یک الی دو دهه گذشته، رهیافت توسعه پایدار به عنوان مهمترین موضوع دهه آخر قرن بیستم از سوی سازمان ملل مطرح شده است [۵]؛ اصطلاح توسعه پایدار به طور رسمی در سال ۱۹۸۷ در کمیسیون ” آینده مشترک ما ” مطرح شد، همچنین رایجترین تعریف توسعه پایدار در کنفرانس ریو بیان شده که عبارتست از: تامین نیازهای نسل کنونی بدون به مخاطره انداختن ظرفیتهای نسل آتی در برآورد نیازهایشان .[۱] از مهمترین اهداف شاخصهای توسعه پایدار این است که بتوان آنها را در مورد هدایت تصمیمات به سمت توسعه جدید مورد استفاده قرار داد [۲]، بنابراین مهمترین جنبه توسعه پایدار مدیریت منابع است. در گذشته تمرکز مدیریت منابع بیشتر روی منابع تجدید ناپذیر (مانند انرژی و فلزات) بوده است اما اخیراً توجهات به سوی استفاده از منابع تجدیدپذیر مختلف (به ویژه آب و زمین) تغییر یافته است.

پایداری و ناپایداری توسعه در سه مقیاس زمانی بلند مدت – میان مدت و کوتاه مدت بر اساس مدل مقایسهای زیر مورد ارزیابی قرار میگیرد:

۱

اولین کنفرانس ملی راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار ×

در بخشهای کشاورزی ، منابع طبیعی و محیط زیست ×

جدول ۱ :مدل مقایسهای پایداری و ناپایداری

ردیف الگو و سطح مصرف منابع طبیعی تجدید شونده وضعیت محیط منابع طبیعی پایداری توسعه
۱× سطح مصرف ظرفیت تجدید تخریب محیط زیست و منابع طبیعی ناپایداری – تخریب
۲× سطح مصرف = ظرفیت تجدید تعادل محیط زیست پایدار یکنواخت
۳× ظرفیت تجدید < سطح مصرف تجدید و مازاد ظرفیت محیطی پایداری ذخیره (منافع نسلهای آتی)

برآورد ظرفیت برد به همراه ارزیابی توان اکولوژیکی یک منطقه برای انواع توسعه در جوار ارزیابی نیروی انسانی، تکنولوژی و منابع مالی منطقه، چهارچوب توسعه پایدار در منطقه را شامل میشوند. در عین حال انجام توسعه از نوع پایدار در چارچوب طرحهای آمایش سرزمین (منطقهای) بهترین، ارزانترین و موثرترین راه حل مشکل تخریب محیط زیست، بازدهی اقتصادی و رفاه اجتماعی است؛ البته طرحهای توسعه بایستی نه تنها بر معیارهای اقتصادی و رشد اقتصادی استوار باشد بلکه بر چارچوب طرحهای آمایش سرزمین نیز استوار باشد [۱۲]و . [۶] آمایش سرزمین طبق ضوابطی با نگرش بازده پایدار و درخور، بر حسب توان و استعداد کمی وکیفی سرزمین برای استفادههای مختلف انسان از سرزمین، به تعیین نوع کاربری از سرزمین می-پردازد. بنابراین از هدررفتگی منابع طبیعی و ضایع شدن محیط زیست و در نتیجه از فقر انسانی میکاهد [۱۵] و .[۱۳] هدف از این تحقیق، ارزیابی توان اکولوژیکی و تعیین درجه مرغوبیت حوزه آبخیز مراوه تپه با استفاده از مدل آمایش در راستای توسعه پایدار است تا از منابع زمین متناسب با توان سرزمین استفاده شود و برنامههای مدیریت کاربریها بر ظرفیت اکولوژیکی و نیازهای واقعی حوزه آبخیز مراوه تپه منطبق گردد.